Είναι σαφέστατο πως η Τουρκία όντως δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε ΚΑΜΙΑ από τις αξιώσεις της, και οι Τούρκοι ιθύνοντες το έχουν δηλώσει αυτό επανειλημμένα, αλλά για την Ελλάδα μην είστε και τόσο σίγουροι ότι δεν θα το κάνει. Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη σκόπευε να μην «υποχωρήσει από αυτά που η κοινή γνώμη... θεωρεί δίκαια και κεκτημένα», τότε ο Γεραπετρίτης δεν θα δήλωνε πως «αν είναι να εξασφαλίσω μακροχρόνια ειρήνη στην περιοχή μας, δεν με πειράζει να με πουν και μειοδότη». Φανταστείτε να είχε την ίδια νοοτροπία και ο Μεταξάς το 1940 τι θα γινόταν. Αν ήταν αποφασισμένος να εξασφαλίσει μακροχρόνια ειρήνη για την Ελλάδα χωρίς να νοιάζεται αν τον αποκαλέσουν μειοδότη, τι απάντηση θα έδινε άραγε στο ιταμό τελεσίγραφο των Ιταλών; Θα έλεγε «όχι» ή θα έλεγε «να καθίσουμε βρε παιδιά να το συζητήσουμε, να βρούμε μία λύση»;
Η διαφορά είναι πως «μια συμβιβαστική λύση από το Διεθνές Δικαστήριο» της Χάγης οι Τούρκοι ενδεχομένως να τη θεωρήσουν άδικη επειδή από τα 100 που ζητάνε από την Ελλάδα θα έχουν πάρει τα 50, αλλά εμείς οι Έλληνες που προσερχόμαστε σε διάλογο με την Τουρκία χωρίς να ζητάμε απολύτως τίποτα, είναι λογικό και αναμενόμενο να χάσουμε πάρα πολλά από ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ απόφαση της Χάγης, επομένως είναι αυτονόητο ότι θα αδικηθούμε. Είναι σαν δύο ποδοσφαιρικές ομάδες να κατεβαίνουν στο γήπεδο με τη μία (Ελλάδα) να έχει αποφασίσει εκ των προτέρων ότι δεν θέλει να περάσει ποτέ τη σέντρα αλλά μόνο να αμύνεται για να μην δεχθεί γκολ, και την άλλη (Τουρκία) να παίζει μονότερμα τον αντίπαλο στην περιοχή του. Αν η ομάδα της Τουρκίας νικήσει με 3-0 κάποιοι οπαδοί της θα δυσανασχετήσουν λέγοντας «κάναμε επίθεση επί 90 λεπτά και βάλαμε μόνο 3 γκολ;». Οι οπαδοί της ελληνικής ομάδας όμως τι θα πρέπει να πουν; «Πάλι καλά που χάσαμε μόνο με 3-0»; Δεν θα έχουν κάθε δίκιο να πάρουν με τις ντομάτες τον προπονητή της εθνικής μας ομάδας που έδωσε εντολή στους παίκτες μας να ταμπουρωθούν μέσα στη μεγάλη περιοχή τους; Θα είναι παράλογο αν οι Έλληνες οπαδοί νιώσουν ότι αδικήθηκε η ομάδα μας με το αποτέλεσμα, και ότι ο αγώνας ήταν ουσιαστικά στημένος για να χάσουμε; Αυτό που υποστηρίζουν οι φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι είναι ότι θα πρέπει να δεχθούμε να κατεβούν οι δύο ομάδες (Ελλάδα και Τουρκία) για να παίξουν με τον τρόπο που περιέγραψα, αλλά δεν πρέπει κανένας Έλληνας να διαμαρτυρηθεί για το αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι αυτό. Σοβαρά μιλάτε;
Κι όμως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδέχθηκε ουσιαστικά και τη διχοτόμηση στο Αιγαίο (με την υποχώρησή της στα θαλάσσια πάρκα, αποδεχόμενη να περιοριστούν αυτά μόνο εντός των χωρικών μας υδάτων και όχι εντός της υφαλοκρηπίδας μας) ΚΑΙ το τουρκολιβυκό μνημόνιο (με την πρόσφατη ντροπιαστική υποχώρησή μας στην Κάσο απέναντι στην εξωφρενική αξίωση της Τουρκίας να πρέπει να ζητάμε την άδειά της για οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε έξω από τα 6 ναυτικά μίλια των χωρικών μας υδάτων σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σημείο του Αιγαίου).
Οι συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο για τον καθορισμό ΑΟΖ έγιναν βεβιασμένα και με απαράδεκτη προχειρότητα και είχαν ως αποτέλεσμα να αποδεχθεί η Ελλάδα ταπεινωτικούς όρους, όπως π.χ. το δικαίωμα των Ιταλών να αλιεύουν ελεύθερα ακόμη και εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, και τη μειωμένη επήρεια σε δικαιώματα ΑΟΖ όχι μόνο του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου αλλά και της ίδιας της Κρήτης! Επιπλέον, η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο σταμάτησε πολύ ύποπτα στον 28ο μεσημβρινό (ο οποίος περνά από το μέσον της Ρόδου), και παρ' ότι τότε η κυβέρνηση Μητσοτάκη διατεινόταν πως αυτή η διακοπή ήταν προσωρινή και πως η οριοθέτηση θα επεκτεινόταν στο μέλλον, τώρα ο Γεραπετρίτης τα γυρίζει και δηλώνει ότι η συμφωνία με την Αίγυπτο έχει ολοκληρωθεί και άρα δεν μένει να οριοθετήσουμε άλλη ΑΟΖ μαζί της. Δηλαδή, καληνύχτα για την επήρεια του Καστελόριζου.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου