Πόλεμος; Η απειλή του Ταγίπ Ερντογάν ότι η Τουρκία θα εισέλθει στο Ισραήλ, όπως έκανε στη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, είναι μια από τις πιο σοβαρές δηλώσεις στην ιστορία των σχέσεων των δυο χωρών.
Του EFRAT AVIVΑυτό το άρθρο περιγράφει το πολιτικό πλαίσιο και το υπόβαθρο αυτής της απειλής και διερευνά τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτήν και πού μπορεί να οδηγήσει στις σχέσεις μεταξύ των χωρών. Αναλύει τις πολιτικές και οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Ερντογάν, με έμφαση στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια. Αν και οι απειλές του Ερντογάν πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, είναι απίθανο να υλοποιηθούν σε αυτό το στάδιο, αν και είναι σημαντικό να παρακολουθούμε στενά τις ενέργειες της Τουρκίας στο μέλλον.
Το 2017, δημοσίευσα ένα βιβλίο για τον αντισιωνισμό και τον αντισημιτισμό στην Τουρκία. Σε εκείνο το βιβλίο, εκτός από την περιγραφή της ανάπτυξης αντισημιτικών και αντι-ισραηλινών φαινομένων στην Τουρκία με τα χρόνια, διερεύνησα το ερώτημα εάν ο ίδιος ο Ερντογάν είναι αντισημίτης. Υποστήριξα ότι είτε είναι προσωπικά αντισημιτικός είτε όχι –μια κρίση που αφήνω στον αναγνώστη– το κρίσιμο ζήτημα είναι η επιρροή του στην άνοδο και τη διάδοση του αντισημιτικού συναισθήματος στην τουρκική κοινωνία. Σε αντίθεση με άλλες χώρες, ο αντισημιτισμός και ο αντισιωνισμός στην Τουρκία συχνά υπαγορεύονται από τα πάνω.
Μου το θύμισε αυτό μετά την πρόσφατη απειλή του Ερντογάν προς το Ισραήλ, στην οποία υποστήριξε ότι η Τουρκία θα έμπαινε στο Ισραήλ όπως είχε εισέλθει στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα για να το αποτρέψει. «Πρέπει να είμαστε ισχυροί ώστε το Ισραήλ να μην συνεχίσει τις γελοίες ενέργειές του εναντίον της Παλαιστίνης», είπε. Αυτή η απειλή, που εν μέρει είχε σκοπό να δημιουργήσει φόβο ότι το Ισραήλ μπορεί να κάνει στους Τούρκους ό,τι φέρεται να έκανε στους Παλαιστίνιους, ήρθε μετά την ομιλία του Μπενιαμίν Νετανιάχου στο Κογκρέσο, αλλά δεν σχετίζεται απαραίτητα με αυτήν, παρά μόνο ως προσπάθεια να κερδίσει δημοτικότητα σε μια αρένα διαφορετική από την Ουάσιγκτον.
Ο Ερντογάν έχει εμμονή με τον Νετανιάχου, παρουσιάζοντάς τον στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ως νέο Χίτλερ. Αυτή η ρητορική αποδεικνύεται από μια διαφήμιση δρόμου με ένα γραφικό του προσώπου του πρωθυπουργού του Ισραήλ που σταδιακά μεταμορφώνεται σε αυτό του Χίτλερ. Η εικόνα έχει λεζάντα: «Ο Χίτλερ δεν πέθανε, αλλάζει μόνο σχήμα». Η ομιλία του Νετανιάχου στο Κογκρέσο μπορεί να ήταν καταλύτης για την απειλή, αλλά δεν ήταν το σημείο εκκίνησης της εχθρότητας του Ερντογάν. Η δήλωση του Ερντογάν ήρθε μια ημέρα μετά τη σφαγή από τη Χεζμπολάχ 12 παιδιών Δρούζων στο Majdal Shams, μια εκδήλωση στην οποία δεν αναφέρθηκε. Ακόμη και μετά τις 7 Οκτωβρίου, ο Ερντογάν είπε απλά: «Καλούμε όλα τα μέρη να ενεργήσουν λογικά και να αποφύγουν παρορμητικά μέτρα».
Σκοπεύει ο Ερντογάν να στείλει στρατιωτικές μονάδες στη Γάζα ή να παράσχει βοήθεια στη Χαμάς με τη μορφή πυρομαχικών; Οι εξαγωγές όπλων της Τουρκίας έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Το 2022, η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας κατέγραψε κύκλο εργασιών 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με εξαγωγές όπλων στα 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια και αναμένεται να αυξηθούν. Το τουρκικό drone Bayraktar, το οποίο έχει παίξει σημαντικό ρόλο στον πόλεμο της Ρωσίας και της Ουκρανίας καθώς και στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, δεν είναι το μόνο όπλο που παράγει η Τουρκία.
Το Ισραήλ εξεπλάγη από την απειλή του Ερντογάν, αν και οι αποδείξεις των προθέσεών του εμφανίστηκαν ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2023. Αυτό το γεγονός επισκιάστηκε από τη σφαγή του Οκτωβρίου 2023. Τον Σεπτέμβριο, οι τελωνειακοί υπάλληλοι στο λιμάνι του Ashdod αποκάλυψαν μια προσπάθεια της Τουρκίας να μεταφέρει λαθραία 16 τόνους πυραυλικού υλικού στη Λωρίδα της Γάζας. Δύο εμπορευματοκιβώτια που περιείχαν 54 τόνους σάκους γύψου που εστάλησαν από την Τουρκία στη Γάζα βρέθηκαν να περιέχουν χλωριούχο αμμώνιο, το οποίο χρησιμοποιείται από τρομοκρατικές οργανώσεις στη Λωρίδα για την παραγωγή πυραύλων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου