GuidePedia

0
Ζητώντας την ενεργοποίηση των μηχανισμών στήριξης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, ύψους 45 δισ. ευρώ, ο Ελληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έβαλε ένα γενναίο τέλος σε ένα βασανιστικό σίριαλ προφάσεων για τη διάσωση της υπόληψής του. Το εάν αυτό αποτελέσει το πρώτο βήμα για τη λύτρωση της Ελλάδας εξαρτάται από το τι θα πράξουν στη συνέχεια το ΔΝΤ, η Ε.Ε. και ο ίδιος ο Παπανδρέου.

Αγνωστο είναι εάν η ελληνική κυβέρνηση αποδειχτεί φερέγγυα -ήτοι εάν θα κατορθώσει τελικά να αποπληρώσει το χρέος της. Διότι όσο αυξάνονται οι αποδόσεις ομολόγων τόσο βαρύτερο γίνεται το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Για τον λόγο αυτό, Ε.Ε. και ΔΝΤ είχαν δίκιο να προσφέρουν στήριξη ρευστότητας για να αντιμετωπίσουν εκ των προτέρων τον πανικό στην αγορά. Η στήριξη ρευστότητας, όμως, δεν πρέπει να εξελιχθεί σε απαλλαγή. Το ΔΝΤ πρέπει να κρατήσει τα ηνία. Πρέπει να θέσει όρους και να επιτηρήσει στενά τις ελληνικές στατιστικές. Η Ε.Ε. μπορεί να βοηθήσει δίνοντας στη Eurostat την εξουσία να ελέγχει τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών.

Πέραν της οικονομικής πτυχής, η προσφυγή στο ΔΝΤ είχε ουσιαστικές πολιτικές συνέπειες. Η Ελλάδα παραπλάνησε για να μπει στην Ευρωζώνη για τα οικονομικά οφέλη. Οι Ελληνες πρέπει τώρα να επιδείξουν τη βούληση να αλλάξουν την πολιτική κουλτούρα της παραβίασης κανόνων που υποσκάπτει την ομαλή λειτουργία ενός σύγχρονου κράτους. Μόνο έτσι οι μεταρρυθμίσεις που προαναγγέλλει ο Παπανδρέου θα είναι εφικτές.

Η Ευρώπη, σαν σύνολο, θα πρέπει να επιδείξει περισσότερη ωριμότητα. Θα πρέπει να συμφιλιώσει πολιτικές και πολιτιστικές διαφορές και να αφήσει πίσω παλαιά και άσχημα στερεότυπα, όπως αυτά που αποκαλύφτηκαν πρόσφατα στα ελληνικά και γερμανικά ΜΜΕ.

Ορισμένοι Ελληνες θα εκλάβουν τους όρους του ΔΝΤ ως εθνικό εξευτελισμό. Εάν, όμως, ο Παπανδρέου μπορέσει να πείσει τον ελληνικό λαό για την αναγκαιότητα των αλλαγών αυτών, ίσως θα έχει βρει τον συντομότερο δρόμο για να επιστρέψει η Ελλάδα στην ανεξαρτησία.

Δημοσίευση σχολίου

 
Top