Ο Μίτσκοσκι ήθελε να θεμελιώσει σε διεθνές περιβάλλον, την αμφισβήτηση της πλέον βασικής παραμέτρου της Συμφωνίας των Πρεσπών, αυτής που αφορά το όνομα της χώρας του και θριάμβευσε έναντι ενός αδύναμου , ασυνάρτητου και προχειρολόγου Μητσοτάκη. Η δήλωσή του Μίτσκοσκι στο ΝΑΤΟ ότι “«για εμάς, ως μικρό έθνος, είναι σημαντικό τις ημέρες αυτές να ληφθούν οι σημαντικές εκείνες αποφάσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον της ανθρωπότητας τις επόμενες δεκαετίες, κάτι στο οποίο θα συμβάλουμε και εμείς” είναι στοιχείο ανησυχητικού μικρομεγαλισμού που δείχνει πειθαρχία στις αποφάσεις της Συμμαχίας αλλά υπό τον όρο της αποδοχής του εθνικισμού του από τους εταίρους. Κανείς δεν τον ενόχλησε...
Είναι εμφανές ότι ο Μίτσκοσκι επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα της χώρας του αμφισβητώντας τις συμφωνίες με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία . Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι το εθνικιστικό του παραλήρημα, αλλά το γεγονός ότι κανένας ηγέτης χώρας του ΝΑΤΟ δεν του ζήτησε να ανασκευάσει, κανένας ηγέτης δεν ασχολήθηκε καν και ο Μητσοτάκης εμφανίστηκε σχεδόν γραφικός , σε άμυνα, χωρίς συμμάχους, χωρίς σχέδιο και τελικά ηττήθηκε κατά κράτος. Άρα τα χειρότερα έρχονται...
Έχουμε λοιπόν δύο πρωθυπουργούς που παραβιάζουν την Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά για την Ελλάδα η επιστροφή του μακεδονικού είναι η απόδειξη ότι δεν υπήρξε ποτέ εξωτερική πολιτική που να υπηρετεί το εθνικό συμφέρον, αλλά προέχει το κομματικό συμφέρον του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Διπλωματικό κενό
Όπως συνέβη με τον Έντι Ράμα, που μόλις βεβαιώθηκε ότι καμία δήθεν απειλή του Μητσοτάκη δεν είναι πραγματική και ότι η Αθήνα δεν διαθέτει κανένα σχέδιο, έτσι και ο Μίτσκοσκι δοκίμασε για λίγες εβδομάδες την Αθήνα και τελικά πείστηκε ότι τίποτα δεν θα συμβεί , αν στο ΝΑΤΟ μιλήσει για Δημοκρατία της Μακεδονίας και για Μακεδόνες. Όπως και έγινε. Ο Βορειομακεδόνας ηγέτης ξέρει ότι κάθε φορά που θα κάνει ένα πολύ μικρό βήμα και δεν τον εμποδίζει κανείς, θα ετοιμάζει το επόμενο. Είναι θέμα χρόνου να επαναφέρει τον Μέγα Αλέξανδρο, για τα βιβλία ιστορίας που οφείλει να αλλάξει είναι ευτυχής γιατί η Αθήνα δεν του ζήτησε καν επί πέντε χρόνια, οπότε το πεδίο είναι ελεύθερο. Όπως ξαφνικά ο Ράμα υποκινούμενος δήθεν από το κόμμα των Τσάμηδων απαιτεί την τυπική κατάργηση του εμπολέμου καθεστώτος και φορτώνει την ελληνοαλβανική ατζέντα, έτσι και τα Σκόπια θα κινηθούν ανάλογα επιβαρύνοντας την διμερή ατζέντα. Κάπως έτσι η Τουρκία φόρτωσε την διμερή ατζέντα με την Ελλάδα αυξάνοντας τις αμφισβητήσεις της.
Ο Μητσοτάκης όμως , δεν κάνει κανένα βήμα. Ή μένει καθηλωμένος , σχεδόν γραφικός ζητώντας την πιστή εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών που δεν τηρεί ούτε ο ίδιος ή θα κάνει βήματα πίσω με το να το “θέτει” . Το να “θέτει απλώς ένα ζήτημα δεν τρέχει τίποτα, κανείς δεν ασχολείται, γι αυτό και οι προοπτικές είναι δυσοίωνες..
Αν όμως ο πρωθυπουργός εμφάνιζε στο ΝΑΤΟ ένα συνολικό σχέδιο δράσης έναντι των Σκοπίων που θα περιελάμβανε και κυρώσεις και στη Συμμαχία και στην ΕΕ, τότε το σκηνικό θα ανατρέπονταν και η Ελλάδα θα κέρδιζε τη μάχη. Πέραν αυτών, ο χαρακτήρας της Συνόδου Κορυφής θα άλλαζε και θα αναγκάζονταν όλοι οι ηγέτες, στην χειρότερη περίπτωση να στηρίξουν την Αθήνα και να ζητήσουν από τον Μίτσκοσκι να σεβαστεί άμεσα την Συμφωνία. Αλλά αυτά αφορούν έναν ηγέτη και στοιχειωδώς ανεξάρτητο πολιτικό, όχι έναν πειθήνιο σύμμαχο των ΗΠΑ. Η αποτυχία ή η αδυναμία του Μητσοτάκη να πάει στο ΝΑΤΟ και να πιέσει ή και να απαιτήσει σεβασμό, είναι απόδειξη μιας ανύπαρκτης εξωτερικής πολιτικής.
Το χειρότερο, ο Μητσοτάκης μίλησε στη Σύνοδο Κορυφής για το σεβασμό της Συμφωνίας των Πρεσπών και το σεβασμό του διεθνούς δικαίου, σε ηγέτες που έχουν κάνει κουρέλια κάθε έννοια δικαίου. ….
Ελλάδα -Τουρκία
Η μόνη έγκυρη πληροφορία που έγινε γνωστή από την συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν, είναι ότι οι δύο ηγέτες θα συναντηθούν και πάλι τον Σεπτέμβριο , στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Από την Ουάσιγκτον δεν προέκυψε τίποτα το νέο, καθώς η συζήτηση , σύμφωνα πάντα με τις διαρροές ήταν τυπική και γενική επί διμερών και πολυμερών θεμάτων, αλλά καθόλου κατατοπιστική. Προς το παρόν δεν επιβεβαιώθηκαν οι εκτιμήσεις για κάποια νέα εξέλιξη, οπότε θα περιμένουμε τον Σεπτέμβριο. Μια συνάντηση πάντως που θα γίνει με φόντο τις εκλογές στις ΗΠΑ.
Η διατήρηση του μορατόριουμ είναι θετική, αλλά είναι προφανές ότι δεν έγινε συζήτηση γι αυτό. Η παράλληλη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Γεραπετρίτη και Χακάν, πιθανόν να είναι το πράσινο φως για την συνάντηση της Νέας Υόρκης. Φυσικά η Τουρκία είναι απολύτως ικανοποιημένη που πλέον η Ελλάδα έχει αποσύρει κάθε φωνή κριτικής στους διεθνείς οργανισμούς για την Τουρκία και έτσι εμφανίζεται η Άγκυρα ως φιλήσυχη χώρα και σε αγαστή συνεργασία με την Ελλάδα.
Εν αναμονή....
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου