Για ποια Ευρώπη μιλάμε ;

Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες απέδειξε και ενίσχυσε την εικόνα για το πολύ θολό μέλλον της Ένωσης. Από τη μια η Γερμανία έχοντας κατακτήσει τη δεσπόζουσα θέση στην Ευρώπη και σύροντας στη λογική του άξονα τη Γαλλία, θέλει να επιβάλει τους όρους της στους 27, προτείνοντας ουσιαστικά τον διαχειριστικό έλεγχο των κρατών τους.
Από την άλλη και αυτό για πρώτη φορά συμβαίνει υπήρξε η δημόσια αντίδραση στο νέο δόγμα Μέρκελ , από το πολιτικό σκέλος της κοινοτικής γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Οι δημόσιες διαφωνίες Γιούγκερ και Μπαρόζο στη συνέχεια, που περιόρισαν κατά πολύ την δυνατότητα του Βερολίνου να περάσει τις θέσεις του στην παρούσα Σύνοδο.
Στη διάρκεια όμως της προετοιμασίας της Συνόδου , με τις τοποθετήσεις τους οι κυβερνήσεις των μελών, ειδικά της ευρωζώνης έδειξαν το χάσμα που χωρίζει τον Βορρά και τον Νότο. Η αδυναμία ταυτόχρονα της Πορτογαλίας να περάσει τον προϋπολογισμό προσαρμογής, αλλά και οι κοινωνικές αντιδράσεις στην ίδια τη Γαλλία, αποδεικνύουν το χάσμα στην Ένωση. Ενώ δηλαδή ο Βορράς, με ηγεμονική δύναμη την Γερμανία, επιζητά ένα νέο αυστηρότερο Σύμφωνο Σταθερότητας, ο Νότος έχει ανάγκη από ένα νέο Μάαστριχτ. Όπου τα ελλείμματα για την επόμενη 5ετια και εξαιτίας της παγκόσμιας ύφεσης θα επιτρεπόταν να μείνουν πιο υψηλά όπως και το δημόσιο χρέος έναντι του ΑΕΠ,
Η Ευρώπη αυτή των δύο ταχυτήτων, που με τους όρους που θέτει το Βερολίνο δεν θα συναντηθεί ποτέ, θα έρθει στο ίδιο τραπέζι διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, προκειμένου να αποφασίσει την προοπτική της . Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Γερμανία θα υποχωρήσει. Ενδεχομένως δεν λαμβάνουν υπόψη τους ότι το Βερολίνο στην παρούσα πλέον φάση , με πλεόνασμα 3,7% , έναντι μιας ελλειμματικής Ευρώπης, δεν έχει ενδιαφέρον να συντηρεί την ευρωζώνη ως οντότητα, απέναντι σε ένα λιγότερο ισχυρό ευρώ.
Από την πλευρά της η Ελλάδα , με την ξεκάθαρη στάση που κράτησε ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του και τους χειρισμούς του, αντιδρά στις πολιτικές κυρώσεις και επιμένει ότι από τη μία χρειάζεται ο μηχανισμός στήριξης, από την άλλη όμως οι κυρώσεις και τα μέτρα που προβλέπει η Λισαβόνα, είναι υπεραρκετά .
Πολλές ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες βιάζονται να εκδηλώσουν την αισιοδοξία τους για την υπέρβαση του «ευρωπαϊκού ζητήματος» . Μάλλον όμως το κλίμα στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής θα αντιστοιχεί στην τοποθέτηση του Βρετανού Πρωθυπουργού Κάμερον, ο οποίος είπε ότι όταν έχεις προβλήματα οικονομικά στη χώρα σου, δεν μπορείς να στηρίζεις άλλες χώρες. Από εκεί και πέρα χωρίς αλληλεγγύη και αλληλεξάρτηση, Ένωση δεν υπάρχει.
ΠΗΓΗ