Ένα τεράστιο ερώτημα που απασχολεί την ουκρανική κοινωνία είναι τι θα κάνουν οι ηττημένοι Ουκρανοί στρατιώτες που θα επιστρέψουν από το μέτωπο...
Με τους Ευρωπαίους να αποφασίζουν τελικά να μην πειράξουν τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία… και να διαθέσουν 90 δισεκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για να στηρίξουν την Ουκρανία έστειλαν ένα σαφές μήνυμα: ότι φοβούνται τη Ρωσία και τη δύναμη της…Με τους Αμερικανούς να έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να συνεισφέρουν άλλη βοήθεια στο Κίεβο, εάν δεν πληρωθούν για αυτή, το κύριο βάρος πέφτει στους Ευρωπαίους, οι οποίοι όμως - και όπως αποδεικνύεται - δεν μπορούν να στηρίξουν … «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό»…
Την ίδια στιγμή, τα νέα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά για τον Zelensky…
Πολλές πόλεις της Ουκρανίας έχουν μείνει εν μέσω του χειμώνα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για 20 και πλέον ώρες… ενώ έντονες διαμαρτυρίες που φτάνουν... στα όρια της εξέγερσης, καταγράφονται στην Οδησσό που υποφέρει από εκτεταμένα black out.
Αναλυτές εκτιμούν ότι υπό αυτές τις συνθήκες, η Ουκρανία οδεύει με μαθηματική ακρίβεια… σε μια εμφύλια σύρραξη…
Και όλα αυτά τη στιγμή που ο ρωσικός στρατός προελαύνει σε όλες τις γραμμές του μετώπου, κατακτώντας ολοένα και περισσότερα εδάφη και οικισμούς.
Οι Ρώσοι πλησιάζουν την πόλη της Zaporizhia, οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 20 χιλιομέτρων... και όπως προειδοποίησε ο Ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin… η Ρωσία θα πάρει όλα τα ιστορικά της εδάφη με στρατιωτικά μέσα, εάν αυτό κριθεί απαραίτητο…
Σοκ
Περίπου ενάμιση μήνα πριν, άρχισε να κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα βίντεο, στο οποίο ένας δήθεν Ουκρανός στρατιώτης που έχει εγκαταλείψει τις θέσεις του, προειδοποιεί: «Έφυγα χωρίς όπλο.
Τώρα φεύγουν με τεθωρακισμένα.
Καταλάβατε τι σημαίνει αυτό;
Μίλησα με έναν φίλο, μου λέει: «Θα έρθω στο Κίεβο μόνο για να σκοτώνω, να ληστεύω και να βιάζω».
Το βίντεο, με μεγάλη πιθανότητα, δημιουργήθηκε με τη βοήθεια Τεχνητής Νοημοσύνης και δεν δημοσιεύθηκε από σοβαρά μέσα ενημέρωσης, οπότε τέτοιες τρομακτικές ιστορίες θα μπορούσαν να παραβλεφθούν.
Αν δεν υπήρχε το «αλλά».
Με παρόμοια προειδοποίηση σε ένα φόρουμ που αφορά τα προβλήματα των βετεράνων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, εμφανίστηκε όχι κάποιος τυχαίος, αλλά ο πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Valery Zaluzhny.
«Πρέπει να κατανοήσουμε ότι σε συνθήκες, για παράδειγμα, έντονης μείωσης εισοδημάτων, έλλειψης δουλειάς, έλλειψης στέγης και αδυναμίας να πραγματοποιήσει κάποιος τις φιλοδοξίες του στην κοινωνία και την οικογένεια, οι άνθρωποι με πολεμική εμπειρία γίνονται ευάλωτοι σε διάφορες προκλήσεις και τον πειρασμό εύκολου κέρδους» είχε αναφέρει ο Zaluzhny, προσθέτοντας ότι «αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει σοβαρή απειλή για την ασφάλεια της χώρας — έως και εμφύλιο πόλεμο».
Στρατηγός αποστάτης
Εδώ είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι ο Zaluzhny για κάποιους Ουκρανούς στρατιώτες και ακόμη και βουλευτές θεωρείται κάπως σαν δειλός, που λόγω τεταμένων σχέσεων με τον Zelensky παραιτήθηκε και πήγε πρέσβης στο Λονδίνο αντί να συνεχίσει να διοικεί τον στρατό.
Εκεί, ο στρατηγός και διπλωμάτης κατάφερε να φωτογραφηθεί σε μια μοντέρνα φωτογράφηση για το περιοδικό Vogue.
Στην Ουκρανία, αυτή η φωτογράφηση έγινε αντικείμενο memes και γενικά έγινε αποδεκτή με χιούμορ, και κάποιες φορές με μαύρο χιούμορ.
«Για κάποιους το Vogue, για άλλους τα κομμένα πόδια στο Rabotino» έγραψε η Ουκρανή βουλευτής Marianna Bezuhlaya, υπενθυμίζοντας την αποτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης το καλοκαίρι του 2023 υπό τη διοίκηση του Zaluzhny.
Συνολικά, τώρα, αντί για έναν στρατιώτη-αποστάτη που δημιούργησε το ΑΙ, οι Ουκρανοί τρομάζουν με την επιστροφή του στρατηγού-αποστάτη.
Και αυτές οι προειδοποιήσεις δεν είναι αβάσιμες.
Ο Zaluzhny κατανοεί καλά πώς αντιλαμβάνονται οι στρατιώτες και πώς τους βλέπουν όσοι είχαν την τύχη να είναι πιο τυχεροί.
Επιπλέον, καταλαβαίνει πλήρως ότι δεν θα υπάρξει καφές στην προκυμαία της Γιάλτας, ούτε τα σύνορα του 1991 — τίποτα από όλα αυτά.
Ο φόβος με τους Ουκρανούς στρατιώτες
Αυτοί οι στρατιώτες θα επιστρέψουν από μια χαμένη πολεμική σύγκρουση.
Δεν θα τους υποδεχτούν σαν νικητές.
Θα τους υποδεχτεί κανείς καθόλου;
Πολλοί από αυτούς δεν έχουν πλέον οικογένεια που τους περιμένει — οι γυναίκες τους έχουν φύγει για την Ευρώπη.
Δεν θα τους καλέσουν στα σχολεία για να μιλήσουν για το πώς έχασαν τον πόλεμο.
Δεν θα έχουν ημέρα νίκης. Αυτή δεν θα έρθει.
Δεν θα είναι ήρωες για τους συμπολίτες τους. Θα είναι υπεύθυνοι για την ήττα.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η Ουκρανία έχει ήδη περάσει από όλα αυτά.
Απλά σε μια πολύ πιο ήπια μορφή.
Που θα πάνε;
Από το 2016, τα ΜΜΕ εκεί μιλούσαν για το «σύνδρομο ΑΤΟ» (σ.σ. το ΑΤΟ ήταν όρος που χρησιμοποιούσαν οι Ουκρανοί για να περιγράψουν τις στρατιωτικές ενέργειες του Κιέβου στην ανατολική Ουκρανία και στο Donbass το 2014).
Και υπήρχαν ειδήσεις για βετεράνο που συλλαμβάνεται με ολόκληρη αποθήκη όπλων, για ριζοσπάστες που καταστρέφουν την αγορά μετά από διαφωνία με «στρατιώτη», για πρώην στρατιώτη που προσπαθεί να οργανώσει πυροτεχνήματα για γιορτές, για Ουκρανούς στρατιώτες που οργανώνουν απόπειρα δολοφονίας πολιτικού και σκοτώνουν το τρίχρονο παιδί του.
Αυτά είναι μερικά παραδείγματα, στην πραγματικότητα είναι πολλά περισσότερα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι και το ΑΤΟ και η «επιχείρηση συνενωμένων δυνάμεων» διεξήχθησαν υπό πολύ πιο ήπιες συνθήκες σε σχέση με το σημερινό στάδιο της σύγκρουσης.
Αυτή τη φορά οι συνέπειες θα είναι πολύ πιο αισθητές για την κοινωνία.
Και σε ποια χώρα θα επιστρέψουν;
Στην Ουκρανία που έχει αποδεκατιστεί τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο και απλά έχει κακοποιηθεί από τη Δύση;
Δεν θα ενδιαφέρει κανέναν
Μετά τον πόλεμο, η Ουκρανία δεν θα ενδιαφέρει κανέναν — θα έχουν εξαντληθεί όλοι οι πόροι για την αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Θα επιστρέψουν σε μια Ουκρανία που προσπαθεί να διατηρήσει σε καιρό ειρήνης έναν στρατό πολέμου, αλλά δεν έχει τα μέσα να …γεμίσει τον προϋπολογισμό, να πληρώσει όχι μόνο τους βετεράνους, αλλά και τους δασκάλους, τους γιατρούς και τους συνταξιούχους.
Θα επιστρέψουν σε μια κοινωνία που θα τους κοιτάζει σαν αποτυχημένους που έχασαν τον πόλεμο.
Εκεί θα τους υποδεχτούν οι πιο τυχεροί: κάποιοι είχαν την τύχη να είναι παιδιά των κατάλληλων ανθρώπων και να μην ξέρουν για το στρατολογικό γραφείο, κάποιοι πλήρωσαν για να αποφύγουν τη στράτευση, άλλοι είχαν απλώς την αντοχή να το αποφύγουν.
Εμφύλιος
Σε τέτοιες συνθήκες, η πιθανότητα εμφυλίου πολέμου δεν είναι καθόλου αμελητέα.
Ο Zaluzhny το καταλαβαίνει πλήρως.
Αλλά γιατί σε ένα συνηθισμένο φόρουμ δεν περιορίστηκε σε τυπικές λέξεις, αλλά έκανε μια τολμηρή δήλωση;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι απλή.
Καταλαβαίνει ότι οι στρατιώτες μπορεί να είναι σημαντικός πολιτικός παράγοντας.
Από τη μια πλευρά — ως εκλογική βάση.
Το ταλέντο του ως δημοσιογράφου είναι εύκολο να εξηγηθεί: στις δηλώσεις του, ο Zaluzhny υπογραμμίζει τα λάθη της σημερινής στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας και εξυγιαίνει τα δικά του.
Ολόκληρη η ουσία των κειμένων του δεν είναι στην ανάλυση, αλλά στη δημιουργία μιας απλής και κατανοητής εικόνας: «υπηρέτης του βασιλιά (διαγραμμένος) του λαού, πατέρας των στρατιωτών».
Από την άλλη πλευρά, αυτή είναι μια τρομοκρατική ιστορία που χρησιμοποιεί για να τρομάξει τον άμαχο πληθυσμό.
Στην ουσία, ήδη τρομάζει.
Και σαν να καθοδηγεί πιθανούς ψηφοφόρους που δεν πέρασαν από το μέτωπο: «Ξέρω πώς να τους αντιμετωπίσουμε»
Αυτοί οι στρατιώτες θα επιστρέψουν από μια χαμένη πολεμική σύγκρουση.
Δεν θα τους υποδεχτούν σαν νικητές.
Θα τους υποδεχτεί κανείς καθόλου;
Πολλοί από αυτούς δεν έχουν πλέον οικογένεια που τους περιμένει — οι γυναίκες τους έχουν φύγει για την Ευρώπη.
Δεν θα τους καλέσουν στα σχολεία για να μιλήσουν για το πώς έχασαν τον πόλεμο.
Δεν θα έχουν ημέρα νίκης. Αυτή δεν θα έρθει.
Δεν θα είναι ήρωες για τους συμπολίτες τους. Θα είναι υπεύθυνοι για την ήττα.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η Ουκρανία έχει ήδη περάσει από όλα αυτά.
Απλά σε μια πολύ πιο ήπια μορφή.
Που θα πάνε;
Από το 2016, τα ΜΜΕ εκεί μιλούσαν για το «σύνδρομο ΑΤΟ» (σ.σ. το ΑΤΟ ήταν όρος που χρησιμοποιούσαν οι Ουκρανοί για να περιγράψουν τις στρατιωτικές ενέργειες του Κιέβου στην ανατολική Ουκρανία και στο Donbass το 2014).
Και υπήρχαν ειδήσεις για βετεράνο που συλλαμβάνεται με ολόκληρη αποθήκη όπλων, για ριζοσπάστες που καταστρέφουν την αγορά μετά από διαφωνία με «στρατιώτη», για πρώην στρατιώτη που προσπαθεί να οργανώσει πυροτεχνήματα για γιορτές, για Ουκρανούς στρατιώτες που οργανώνουν απόπειρα δολοφονίας πολιτικού και σκοτώνουν το τρίχρονο παιδί του.
Αυτά είναι μερικά παραδείγματα, στην πραγματικότητα είναι πολλά περισσότερα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι και το ΑΤΟ και η «επιχείρηση συνενωμένων δυνάμεων» διεξήχθησαν υπό πολύ πιο ήπιες συνθήκες σε σχέση με το σημερινό στάδιο της σύγκρουσης.
Αυτή τη φορά οι συνέπειες θα είναι πολύ πιο αισθητές για την κοινωνία.
Και σε ποια χώρα θα επιστρέψουν;
Στην Ουκρανία που έχει αποδεκατιστεί τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο και απλά έχει κακοποιηθεί από τη Δύση;
Δεν θα ενδιαφέρει κανέναν
Μετά τον πόλεμο, η Ουκρανία δεν θα ενδιαφέρει κανέναν — θα έχουν εξαντληθεί όλοι οι πόροι για την αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Θα επιστρέψουν σε μια Ουκρανία που προσπαθεί να διατηρήσει σε καιρό ειρήνης έναν στρατό πολέμου, αλλά δεν έχει τα μέσα να …γεμίσει τον προϋπολογισμό, να πληρώσει όχι μόνο τους βετεράνους, αλλά και τους δασκάλους, τους γιατρούς και τους συνταξιούχους.
Θα επιστρέψουν σε μια κοινωνία που θα τους κοιτάζει σαν αποτυχημένους που έχασαν τον πόλεμο.
Εκεί θα τους υποδεχτούν οι πιο τυχεροί: κάποιοι είχαν την τύχη να είναι παιδιά των κατάλληλων ανθρώπων και να μην ξέρουν για το στρατολογικό γραφείο, κάποιοι πλήρωσαν για να αποφύγουν τη στράτευση, άλλοι είχαν απλώς την αντοχή να το αποφύγουν.
Εμφύλιος
Σε τέτοιες συνθήκες, η πιθανότητα εμφυλίου πολέμου δεν είναι καθόλου αμελητέα.
Ο Zaluzhny το καταλαβαίνει πλήρως.
Αλλά γιατί σε ένα συνηθισμένο φόρουμ δεν περιορίστηκε σε τυπικές λέξεις, αλλά έκανε μια τολμηρή δήλωση;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι απλή.
Καταλαβαίνει ότι οι στρατιώτες μπορεί να είναι σημαντικός πολιτικός παράγοντας.
Από τη μια πλευρά — ως εκλογική βάση.
Το ταλέντο του ως δημοσιογράφου είναι εύκολο να εξηγηθεί: στις δηλώσεις του, ο Zaluzhny υπογραμμίζει τα λάθη της σημερινής στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας και εξυγιαίνει τα δικά του.
Ολόκληρη η ουσία των κειμένων του δεν είναι στην ανάλυση, αλλά στη δημιουργία μιας απλής και κατανοητής εικόνας: «υπηρέτης του βασιλιά (διαγραμμένος) του λαού, πατέρας των στρατιωτών».
Από την άλλη πλευρά, αυτή είναι μια τρομοκρατική ιστορία που χρησιμοποιεί για να τρομάξει τον άμαχο πληθυσμό.
Στην ουσία, ήδη τρομάζει.
Και σαν να καθοδηγεί πιθανούς ψηφοφόρους που δεν πέρασαν από το μέτωπο: «Ξέρω πώς να τους αντιμετωπίσουμε»
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου