Ολοκληρωτικός ο πόλεμος κι αλίμονο σε όποιον δεν τον βλέπει…
Ο Κωνσταντίνος Γρίβας Καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών, στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ομιλεί για την επιστροφή του ολοκληρωτικού πολέμου.
«Έχουμε μπει σε μία νέα εποχή, η οποία αν και σε πολύ αρχικό στάδιο, από τους παράγοντες που αλλάζει, είναι η λειτουργία του πολέμου. Επανέρχεται στα φυσιολογικά του μεγέθη ως ένα στρατηγικό εργαλείο άσκησης πολιτικής. Μετά τον ψυχρό πόλεμο αυτό που περιγράφαμε ως “πολεμική δράση” θα είχε μικρή ένταση και χρονική διάρκεια, θα εκτελείται από όπλα υψηλής τεχνολογίας και δεν θα έχει στρατηγικούς σκοπούς.
Τόσο η μάχης στην Ουκρανία όσο και στο δίδυμο Γάζας και Συρίας, είδαμε ότι οι πόλεμοι μπορούν να κρατάνε πολύ, ακόμα και χρόνια, έχουν μεγάλες απώλειες, δεν βασίζονται σε υπερεξελιγμένα συστήματα, αλλά σε μεγάλης έντασης ισχύος πυρός και παρ’ όλο διαρκούν τόσο πολύ ενώ τα εδαφικά οφέλη είναι σχετικά μικρά. Έχουμε επαναφορά του πολέμου ως κυρίαρχο παράγοντα διαμόρφωσης του διεθνούς συστήματος!
Η προεδρία Τραμπ δείχνει να έχει επιλέξει να επενδύσει σε ένα μείγμα πολυπολικού και μονοπολικού συστήματος: δηλαδή ουσιαστικά λέει ότι μπορεί ο κόσμος να είναι πολυπολικός αλλά κουμάντο θα κάνω εγώ . Θα είμαι ο πρώτος μεταξύ ίσων» Δηλαδή επενδύουν στην πολυπολικότητα αρκεί να είναι το «πρώτο βιολί». ..
Η Τουρκία θέλει να παίξει μεγάλο γεωπολιτικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Θέλει να επενδύσει στην ανάπτυξης μίας γεωγραφίας ισχύος γύρω της, που να βολεύει τις επιδιώξεις της.
Να φτιάξει γύρω της μία τάφρο ασφαλείας, που θα αποτελείται από χώρες «κατεστραμμένων» ή εξαρτώμενες από αυτήν. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι θα ενισχύσει την ιμπεριαλιστικη πολιτική εναντίον της Ελλάδας.
Η επιτυχία της στη Σύρια, δείχνει ότι θα συνεχίσει να αναζητεί επαναφορά της λογικής στη Γεωγραφία ενέργειας. Η Ελλάδα έχει την ίδια στιγμή την ευκαιρία να κάνει κρίσιμες συμμαχίες που θα της επιτρέψουν από την μία να να υπερασπίσει τον εαυτό της αφετέρου να ενισχύσει τη θέση της στο παγκόσμιο γεωπολιτικό σύστημα…
Σε ανά παγκόσμιο γεωοικονομικό ανταγωνισμό όπου οι μεγάλες δυνάμεις ανταγωνίζονται πολύ σκληρά μεταξύ τους, με το κόστος ενέργειας είναι μεγάλης σημασίας,
Οι υδρογονάνθρακες επανέρχονται ως το κρισιμότερο στοιχείο της γεωγραφίας της ενέργειας. και κυρίως το Φυσικό Αέριο ξαναγίνεται ο βασικός παίχτης. Τα κοιτάσματα λοιπόν της ΝΑ Μεσογείου. Όποιος τα ελέγχει αυτά τα κοιτάσματα θα έχει πολύ ισχυρούς άσους στα χέρια του για τη θέση του στο παγκόσμιο σύστημα.
Στην παγκόσμια σκακιέρα στην οποία επανέρχεται το «δίκαιο του ισχυροτέρου», όπου ο πόλεμος είναι ο κυρίαρχος παράγοντας διαμόρφωσης των παγκόσμιων ισορροπιών, Έχουμε μία γεωγραφία της ενέργειας που τοποθετεί το ελληνοτουρκικό σύστημα στο κέντρο των παγκόσμιων εξελίξεων. Έχουμε μία επιθετική Τουρκία, που φτιάχνει ένα τοπίο νιτρογλυκερίνης που είναι έτοιμη να εκραγεί!
Επειδή η Τουρκία θέλει τόσα πολλά, όλοι οι υπόλοιποι «παίχτες» δεν θέλουν να τη δουν σε κυρίαρχη θέση! Για αυτό και η Ελλάδα θα έπρεπε να επικεντρωθεί στις τεράστιες ευκαιρίες που έχουν δημιουργηθεί και να τις εκμεταλλευτεί. Το Αιγαίο πρέπει να γίνει ένας χώρος αναντίρρητης εθνικής κυριαρχίας και κατ’ επέκταση χώρος ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Ειδικά με τα θέματα με την Ρωσία.
«Έχουμε μπει σε μία νέα εποχή, η οποία αν και σε πολύ αρχικό στάδιο, από τους παράγοντες που αλλάζει, είναι η λειτουργία του πολέμου. Επανέρχεται στα φυσιολογικά του μεγέθη ως ένα στρατηγικό εργαλείο άσκησης πολιτικής. Μετά τον ψυχρό πόλεμο αυτό που περιγράφαμε ως “πολεμική δράση” θα είχε μικρή ένταση και χρονική διάρκεια, θα εκτελείται από όπλα υψηλής τεχνολογίας και δεν θα έχει στρατηγικούς σκοπούς.
Τόσο η μάχης στην Ουκρανία όσο και στο δίδυμο Γάζας και Συρίας, είδαμε ότι οι πόλεμοι μπορούν να κρατάνε πολύ, ακόμα και χρόνια, έχουν μεγάλες απώλειες, δεν βασίζονται σε υπερεξελιγμένα συστήματα, αλλά σε μεγάλης έντασης ισχύος πυρός και παρ’ όλο διαρκούν τόσο πολύ ενώ τα εδαφικά οφέλη είναι σχετικά μικρά. Έχουμε επαναφορά του πολέμου ως κυρίαρχο παράγοντα διαμόρφωσης του διεθνούς συστήματος!
Η προεδρία Τραμπ δείχνει να έχει επιλέξει να επενδύσει σε ένα μείγμα πολυπολικού και μονοπολικού συστήματος: δηλαδή ουσιαστικά λέει ότι μπορεί ο κόσμος να είναι πολυπολικός αλλά κουμάντο θα κάνω εγώ . Θα είμαι ο πρώτος μεταξύ ίσων» Δηλαδή επενδύουν στην πολυπολικότητα αρκεί να είναι το «πρώτο βιολί». ..
Η Τουρκία θέλει να παίξει μεγάλο γεωπολιτικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Θέλει να επενδύσει στην ανάπτυξης μίας γεωγραφίας ισχύος γύρω της, που να βολεύει τις επιδιώξεις της.
Να φτιάξει γύρω της μία τάφρο ασφαλείας, που θα αποτελείται από χώρες «κατεστραμμένων» ή εξαρτώμενες από αυτήν. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι θα ενισχύσει την ιμπεριαλιστικη πολιτική εναντίον της Ελλάδας.
Η επιτυχία της στη Σύρια, δείχνει ότι θα συνεχίσει να αναζητεί επαναφορά της λογικής στη Γεωγραφία ενέργειας. Η Ελλάδα έχει την ίδια στιγμή την ευκαιρία να κάνει κρίσιμες συμμαχίες που θα της επιτρέψουν από την μία να να υπερασπίσει τον εαυτό της αφετέρου να ενισχύσει τη θέση της στο παγκόσμιο γεωπολιτικό σύστημα…
Σε ανά παγκόσμιο γεωοικονομικό ανταγωνισμό όπου οι μεγάλες δυνάμεις ανταγωνίζονται πολύ σκληρά μεταξύ τους, με το κόστος ενέργειας είναι μεγάλης σημασίας,
Οι υδρογονάνθρακες επανέρχονται ως το κρισιμότερο στοιχείο της γεωγραφίας της ενέργειας. και κυρίως το Φυσικό Αέριο ξαναγίνεται ο βασικός παίχτης. Τα κοιτάσματα λοιπόν της ΝΑ Μεσογείου. Όποιος τα ελέγχει αυτά τα κοιτάσματα θα έχει πολύ ισχυρούς άσους στα χέρια του για τη θέση του στο παγκόσμιο σύστημα.
Στην παγκόσμια σκακιέρα στην οποία επανέρχεται το «δίκαιο του ισχυροτέρου», όπου ο πόλεμος είναι ο κυρίαρχος παράγοντας διαμόρφωσης των παγκόσμιων ισορροπιών, Έχουμε μία γεωγραφία της ενέργειας που τοποθετεί το ελληνοτουρκικό σύστημα στο κέντρο των παγκόσμιων εξελίξεων. Έχουμε μία επιθετική Τουρκία, που φτιάχνει ένα τοπίο νιτρογλυκερίνης που είναι έτοιμη να εκραγεί!
Επειδή η Τουρκία θέλει τόσα πολλά, όλοι οι υπόλοιποι «παίχτες» δεν θέλουν να τη δουν σε κυρίαρχη θέση! Για αυτό και η Ελλάδα θα έπρεπε να επικεντρωθεί στις τεράστιες ευκαιρίες που έχουν δημιουργηθεί και να τις εκμεταλλευτεί. Το Αιγαίο πρέπει να γίνει ένας χώρος αναντίρρητης εθνικής κυριαρχίας και κατ’ επέκταση χώρος ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Ειδικά με τα θέματα με την Ρωσία.
Η στάση των ΗΠΑ…
Ο Ρούμπιο δήλωσε ότι η κόντρα με την Ρωσία και ο πόλεμος με την Ουκρανία δεν έχει κανένα νόημα. Επίσης, το ότι οι ΗΠΑ έχουν φιλικές σχέσεις με κάποιες χώρες δεν σημαίνει ότι δεν θα κοντραριστούν μαζί τους για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους! Αλλά όταν έστω και σε φαντασιακό επίπεδο, θα μπορούσε να υπάρξει στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Δανία, δηλαδή μία πιστή σύμμαχο των ΗΠΑ τότε για ποιο κοινό σύστημα δυτικών χωρών μιλάμε;
Το σύστημα Τραμπ, λέει επιτακτικά, ότι δεν είναι δυνατόν η χ ή ψ μικρή ευρωπαϊκή χώρα να μπορεί να με επηρεάζει στο τι θα επιλέγω να κάνω. Για αυτό και επιχειρεί να αλλάξει τα δεδομένα στις σχέσεις με την Ευρώπη. Τα ενεργειακά κοιτάσματα είναι ένα στρατηγικό όπλο κολοσσιαίας σημασίας. ]
Οποίος ελέγξει τα κοιτάσματα θα μπορεί να ασκεί πολύ μεγάλη επίδραση στα διεθνή δρώμενα. Η Ευρώπη που θα δυσκολευτεί να τα βρει με την Ρωσία, άρα θα έχει διαρκές πρόβλημα ενεργειακής εξάρτησης.
Σε ένα περιβάλλον ανανεωμένο γεωοικονομικού ανταγωνισμού εάν η Ευρώπη λειτουργεί σε μεγάλο ενεργειακό κόστος, τότε θα είναι θέμα χρόνου να εκτροχιαστεί. Άρα τα κοιτάσματα είναι μοναδικής αξίας. ¨Όμως η Ελλάδα πρέπει να δείξει ότι έχει την ισχυρή βούληση να τα διεκδικήσει και να τα ελέγξει!
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου