Ο μητροπολίτης που ταπείνωσε τον Σταϊνμάιερ.

Για τον Γερμανό πρόεδρο τα επτά λεπτά της ομιλίας του αρχιερέα στην Κάντανο αποτέλεσαν ίσως την πιο πικρή εμπειρία της θητείας του από το 2017.

Από τον Βασίλη Γαλούπη
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου σιώπησε μπροστά στον κυνισμό του Σταϊνμάιερ, όταν ο Γερμανός πρόεδρος απεφάνθη, με θράσος… δικαστή, πως δεν πρόκειται να γίνει η επιστροφή των κλεμμένων από το κράτος που εκπροσωπεί. Στο ίδιο μήκος κύματος η ελληνική κυβέρνηση, διά των Σκέρτσων της, προσπαθεί τόσα χρόνια να μας πείσει ότι οι γερμανικές θηριωδίες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι πια πολύ πίσω μας χρονικά και «πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά».Από τον Βασίλη Γαλούπη

Χρειάστηκε ένας Χανιώτης ιερωμένος για να υπερασπιστεί τους επιζώντες, τους συγγενείς τους και την τιμή της χώρας, κάτι που δεν έκανε ακόμα μία φορά η φοβική πολιτική ηγεσία του τόπου. Ο μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου στάθηκε αγέρωχος απέναντι ακριβώς από τον Γερμανό πρόεδρο. Τον κοιτούσε ευθεία στα μάτια, όσο ο Σταϊνμάιερ αναψοκοκκίνιζε χαμηλώνοντας το βλέμμα από την ντροπή για τα εγκλήματα των ομοεθνών του.

Η μεταφράστρια που είχε δίπλα του ο Γερμανός πρόεδρος μετέφραζε, όπως φαίνεται στο βίντεο, μόνο ελάχιστα απ’ όσα έλεγε ο Αμφιλόχιος. Πιθανότατα φοβόταν να του μεταφέρει τις κουβέντες του μητροπολίτη. Όμως, ο Σταϊνμάιερ -ακόμα κι έτσι- καταλάβαινε πολύ καλά το πνεύμα όσων έλεγε ο περήφανος μητροπολίτης. Ταπεινωμένος και ανέκφραστος, ο «φιλοξενούμενος» υποχρεώθηκε να μην κοιτάει ευθεία προς τον ομιλητή, αλλά κάτω.

Στα περίπου εφτά λεπτά ο Αμφιλόχιος «πυροβολούσε» λέξεις. Μιλώντας όχι μόνο για το μαύρο παρελθόν της Γερμανίας για όσα υπέφεραν η Κάντανος, η Κρήτη ολόκληρη, η Ελλάδα. Αλλά και για τα χρόνια του Μνημονίου, με τη μισαλλόδοξη στάση της Μέρκελ, του Σόιμπλε και της γερμανικής ηγεσίας.

«Το 1974 ο τότε μητροπολίτης της περιοχής εδώ, Ειρηναίος Γαλανάκης, πήρε πρωτοβουλία να φιλοξενήσει τα οστά των Γερμανών στρατιωτών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε ένα ιστορικό μοναστήρι. Τα φιλοξένησε μέχρι να δημιουργηθεί το γερμανικό νεκροταφείο. Αυτή είναι η ψυχή της Κρήτης, η οποία ξέρει να ανοίγεται ακόμα και σ’ αυτούς που στέρησαν τα παιδιά της. Θα περίμενε η κρητική ψυχή να έχει από τη χώρα σας την ίδια μεγαλοσύνη» είπε ο Αμφιλόχιος και συνέχισε αμέσως μετά:

«Η χώρα σας όχι μόνο δεν συμπαραστάθηκε στη χώρα μας τα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων, αλλά την έσπρωξαν οι ηγέτες της χώρας σας στο ΔΝΤ, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να περάσει τα δεινά που πέρασε. Ενώ το ΔΝΤ είναι γνωστό ότι είναι ένας θεσμός που αφορά τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όχι τις ευρωπαϊκές. Επειδή στην παρουσία σας στην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, που θα περιμέναμε να είναι εδώ σήμερα ανάμεσά μας, είπατε ότι είσαστε δεσμευμένοι στην ιστορική σας ευθύνη, θα μου επιτρέψετε με εκτίμηση και σεβασμό, διότι η Κρήτη ξέρει να σέβεται και να εκτιμά τους φιλοξενούμενούς της και τους θεωρεί δικούς της ανθρώπους, να σας πω ότι οι γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο δεν είναι μια υπόθεση που κλείνει και ένα νομικό ζήτημα, αλλά είναι μια δέσμευση ιστορικής ευθύνης της χώρας σας και είναι εθνική επιταγή».

Και ολοκλήρωσε μέσα σε θερμό χειροκρότημα: «Από εδώ, από την Κάντανο, οφείλουμε να το διακηρύξουμε με στεντόρεια φωνή, και το λέμε σε εσάς, τον πρώτο πολίτη της Γερμανίας, ότι αυτήν την ιστορική ευθύνη, που λέτε πως έχετε δέσμευση, να την κάνετε πράξη. Προϋπόθεση είναι η δικαίωση σε ό,τι αφορά και το κατοχικό δάνειο αλλά και σε ό,τι αφορά τις γερμανικές αποζημιώσεις (σ.σ.: ο κόσμος φώναζε «Μπράβο, μπράβο» σ’ αυτό το σημείο). Έχουμε τη βεβαιότητα πως η παρουσία σας εδώ θα σηματοδοτήσει την απαρχή γι’ αυτήν τη δικαίωση σε ό,τι αφορά το δίκαιο αίτημα των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου».Ο Αμφιλόχιος είναι ο μοναδικός, πέραν των επιζώντων, των συγγενών και των κατοίκων της περιοχής, που στάθηκε στο ύψος του κατά τη διάρκεια της τριήμερης επίσκεψης του Σταϊνμάιερ στην Ελλάδα. Για τον Γερμανό πρόεδρο αυτά τα εφτά λεπτά του μητροπολίτη αποτέλεσαν ίσως την πιο πικρή εμπειρία της θητείας του από το 2017.

Ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο πρώτη φορά στη ζωή του με αυτούς που ο γερμανικός στρατός θέλησε να καταστρέψει πριν από μερικές δεκαετίες. Που σκότωσε τους γονείς τους ή που βασάνισε όσους ζουν έως σήμερα. Και που όλα αυτά τα χρόνια οι γερμανικές ηγεσίες κράτους αρνούνται να αποδεχτούν, εμπράκτως, ως ευθύνες τους.

Ο μητροπολίτης καυτηρίασε την απουσία της Σακελλαροπούλου, αναφέρθηκε στην άρνηση του Γερμανού να συζητήσει για τις αποζημιώσεις ενώπιον της Ελληνίδας Προέδρου και απάντησε.

Όμως, ο Αμφιλόχιος έκανε ένα βήμα ακόμα πιο μπροστά: Μιλώντας για μία και ενιαία Γερμανία. Με την ίδια ιστορία, με το ίδιο κράτος και τον ίδιο -δήθεν εξαπατημένο- λαό, που κάποτε ψήφισε με 44% τον Χίτλερ για να σφάξει τον πλανήτη. Για μια Γερμανία που κάποτε έκαιγε χωριά, χώρες και ανθρώπους, αλλά και που σήμερα καταδικάζει με τη βία της ισχύος πιο αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, στη φτωχοποίηση, μέσα από το άσβεστο μίσος ατόμων σαν τον Σόιμπλε. Είναι ακριβώς αυτό το λεπτό σημείο το οποίο οι άσχετοι Σκέρτσοι του Μαξίμου, οι πρωθυπουργοί τους και οι μιντιακοί τους τελάληδες «δυσκολεύονται» να συνδέσουν. Πάντα βολικά για τη Γερμανία, τη μοναδική χώρα σε όλον τον κόσμο που με όσα έχει κάνει εναντίον της ανθρωπότητας δεν θα αποκτήσει ποτέ το δικαίωμα να κουνήσει το δάχτυλο σε κανέναν.

Το βιογραφικό του μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου

Ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1964, όπου τελείωσε το σχολείο και στη συνέχεια φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο του το 1987. Εκάρη μοναχός στην Ι. Μ. Παναγίας Οδηγήτριας Γωνιάς Κολυμβαρίου το 1990. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος, το 1992 πρεσβύτερος και αμέσως μετά του απονεμήθηκε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου.

Το 1993 βρέθηκε στη Βρετανία ως ιερατικός προϊστάμενος στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Κάρντιφ και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο της πόλης, από το οποίο έλαβε master το 1995. Το 1997 διορίστηκε από τον Ειρηναίο Γαλανάκη εφημέριος στον Πλάτανο Κισσάμου και πρωτοσύγκελος της Ι.Μ. Κισσάμου και Σελίνου. Δίδαξε σε σχολεία της μέσης εκπαίδευσης στην Κίσσαμο και από το 2003 έως το 2005 διετέλεσε σχολάρχης της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης. Την 4η Οκτωβρίου 2005 εξελέγη μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου, και έκτοτε παραμένει επικεφαλής της μητρόπολης.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.