Του Σωτήρη Σιδέρη
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών είναι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές ενός κλίματος αμφισβήτησης ως προς τους στόχους που έχουν για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Πότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τις δηλώσεις , περί υποχώρησης από πάγιες θέσεις, πότε ο Γιώργος Γεραπετρίτης με δηλώσεις περί ενδοτισμού και εξαίρεσης των χωρικών υδάτων από την συζήτηση, πότε με την πλήρη στεγανοποίηση των συνομιλιών, αφύπνισαν δυνάμεις και εντός της κυβέρνησης και στην αντιπολίτευση , πολύ λιγότερο.
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού , ότι υπάρχουν “εξαιρετικά ακραίες φωνές στην Ελλάδα από κόμματα δεξιά της ΝΔ και από διάφορα ΜΜΕ” είναι ενδεικτικές μιας κίνησης γενικότερου αντιπερασπασμού που προφανώς ετοιμάζει και σίγουρα υποδηλώνουν ανησυχία. Σε σειρά ερωτήσεων μάλιστα που έθεσε ο πρωθυπουργός για να αποδείξει πόσο πατριώτης είναι, αφαίρεσε βέβαια πλήθος λαθών και διπλωματικών βατερλό. Ωστόσο το μείζον πλέον είναι ότι ο Μητσοτάκης αρχίζει και νοιώθει την πίεση στο εσωτερικό της χώρας και το ερώτημα είναι πόσο αυτή θα τον επηρεάσει στην συνέχεια. Να θυμίσουμε μόνο και αυτό είναι ιστορικό γεγονός ότι, με τις ακραίες φωνές δεξιά της ΝΔ συμμάχησε ο Μητσοτάκης για να καταγγείλει , την Συμφωνία των Πρεσπών. Τώρα, θερίζει ότι έσπειρε...
Πασαρέλα … πατριωτών
Ο Μητσοτάκης εξαίρεσε τον Σαμαρά από τις “ακραίες φωνές”, αλλά για λόγους εντυπώσεων, καθώς είναι γνωστό ότι ο Σαμαράς είναι στην πρώτη γραμμή της “πατριωτικής ακροδεξιάς” και έκανε πολιτική καριέρα με πατριωτικούς πομφόλυγες. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Σαμαράς, αλλά η αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός διαθέτει σχέδιο ή απλά ακολουθεί μια τακτική μετακύλισης ευθυνών κατά την πάγια τακτική του. Δηλαδή στο βάθος του χρόνου να αποδώσει στην Τουρκία ευθύνες για την άρνησή της να συνομιλήσει χωρίς εξωπραγματικές απαιτήσεις, παρά την δική του διαλλακτικότητα και επίσης, να κατηγορήσει την ακροδεξιά για εμπόριο πατριωτισμού. Δεν είναι κάτι νέο στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και σε αυτό διέπρεψαν οι πρωθυπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επί δεκαετίες.
Μετά την σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός εξέφρασε την υποστήριξη του στον Γιώργο Γεραπετρίτη που είναι ο στόχος των περισσότερων επιθέσεων, εξαιτίας των συχνά αλλοπρόσαλλων και αινιγματικών δηλώσεών του. Ως προς τις συνομιλίες με την Τουρκία, η εικόνα αστάθειας δημιουργείται από την αντίφαση που επικρατεί. Η Άγκυρα δηλώνει ότι θέλει λύση πακέτο, δηλαδή να περιληφθούν τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος, το εύρος του FIR, η κυριαρχία νησιών, ενώ η Αθήνα δηλώνει ότι συζητά μόνο οριοθέτηση. Ωστόσο οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας , δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ρύθμιση των χωρικών υδάτων , εκτός και αν η Ελλάδα απεμπολεί το δικαίωμα επέκτασης.
Σε μια εμφανή προσπάθεια να εξισορροπήσει τις εντυπώσεις, ο πρωθυπουργός υπερασπίστηκε τις κινήσεις του, αλλά και πάλι δεν έπεισε για το σχέδιό του, αν υπάρχει σχέδιο.
Το γεγονός ότι προσωποποίησε γεγονότα που συνέβησαν για να τα εμφανίσει ως δικές του πατριωτικές κινήσεις , δείχνει και τον προβληματισμό του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι:
«Διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλές εξαιρετικά ακραίες φωνές στην Ελλάδα από κόμματα τα οποία βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας και από διάφορα ΜΜΕ, τα οποία περίπου κατηγορούν την κυβέρνηση, εμένα, τον υπουργό Εξωτερικών, ότι είμαστε μειοδότες γιατί κάνουμε τι; Γιατί συζητούμε με την Τουρκία; Αναρωτιέμαι πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν εμείς προστατεύαμε τα σύνορα της Ελλάδας στον Έβρο; Πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν εμείς επεκτείναμε τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια στο Ιόνιο, όταν υπογράφαμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Αίγυπτο δημιουργώντας κυριαρχικά δικαιώματα με την βούλα, με τον νόμο; Πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν αγοράζαμε τις Μπελαρά, τα Ραφάλ, όταν κάναμε την παραγγελία για τα F-35; Έχω μιλήσει και στο παρελθόν για πατριώτες της φακής και εν πάση περιπτώσει σήμερα η Ελλάδα είναι σε θέση να συζητά με την Τουρκία πολιτισμένα αλλά και σε μια θέση πολύ πιο ισχυρή από ότι ήταν το 2019. Και ότι συζητάμε δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε. Ούτε ξεπουλάμε ούτε προδίδουμε κανέναν...».
Νέο σκηνικό, με το βλέμμα στο εσωτερικό της χώρας
Όλα αυτά είναι ενέργειες αυτονόητες. Όποιος διαθέτει δις ευρώ αγοράζει . Η μερική και όχι συνολική οριοθέτηση με την Αίγυπτο και με μικρή επήρεια της Κρήτης (γεγονός απαράδεκτο) έγινε με πρωτοβουλία του Καίρου, ενώ η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο είναι αυτονόητη, αυτό έλειπε να θεωρείται πατριωτική κίνηση. Ωστόσο ο Μητσοτάκης απέφυγε να μιλήσει για το βατερλό του Ουρούτς Ρέις, για τα γεγονότα της Κάσου, για τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη και αλλού, για την ετεροβαρή Διακήρυξη των Αθηνών, για την τακτική ήττα στην υπόθεση Μπελέρη, για τις δηλώσεις Γεραπετρίτη περί κόκκινης γραμμής τα έξι μίλια κλπ.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης είπε ακόμη : «Η Ελλάδα λοιπόν και σ’ αυτό στηρίζω απόλυτα τον Υπουργό Εξωτερικών, θα εξακολουθεί να συνομιλεί με την Τουρκία, όπως το έχουμε ήδη κάνει, έχω συναντηθεί έξι φορές με τον κ. Ερντογάν, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε συμφωνήσει ή ότι είμαστε κοντά σε μια συμφωνία για τα ζητήματα των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, αλλά ήθελα να δώσω αυτή τη λίγο πιο εκτεταμένη απάντηση προς όλους αυτούς οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους πιο πατριώτες απ’ ότι είμαστε όλοι εμείς. Υποψιάζομαι ότι σε μια πραγματική κρίση θα ήταν οι πρώτοι που θα έβαζαν την ουρά στα σκέλια».
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών είναι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές ενός κλίματος αμφισβήτησης ως προς τους στόχους που έχουν για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Πότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τις δηλώσεις , περί υποχώρησης από πάγιες θέσεις, πότε ο Γιώργος Γεραπετρίτης με δηλώσεις περί ενδοτισμού και εξαίρεσης των χωρικών υδάτων από την συζήτηση, πότε με την πλήρη στεγανοποίηση των συνομιλιών, αφύπνισαν δυνάμεις και εντός της κυβέρνησης και στην αντιπολίτευση , πολύ λιγότερο.
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού , ότι υπάρχουν “εξαιρετικά ακραίες φωνές στην Ελλάδα από κόμματα δεξιά της ΝΔ και από διάφορα ΜΜΕ” είναι ενδεικτικές μιας κίνησης γενικότερου αντιπερασπασμού που προφανώς ετοιμάζει και σίγουρα υποδηλώνουν ανησυχία. Σε σειρά ερωτήσεων μάλιστα που έθεσε ο πρωθυπουργός για να αποδείξει πόσο πατριώτης είναι, αφαίρεσε βέβαια πλήθος λαθών και διπλωματικών βατερλό. Ωστόσο το μείζον πλέον είναι ότι ο Μητσοτάκης αρχίζει και νοιώθει την πίεση στο εσωτερικό της χώρας και το ερώτημα είναι πόσο αυτή θα τον επηρεάσει στην συνέχεια. Να θυμίσουμε μόνο και αυτό είναι ιστορικό γεγονός ότι, με τις ακραίες φωνές δεξιά της ΝΔ συμμάχησε ο Μητσοτάκης για να καταγγείλει , την Συμφωνία των Πρεσπών. Τώρα, θερίζει ότι έσπειρε...
Πασαρέλα … πατριωτών
Ο Μητσοτάκης εξαίρεσε τον Σαμαρά από τις “ακραίες φωνές”, αλλά για λόγους εντυπώσεων, καθώς είναι γνωστό ότι ο Σαμαράς είναι στην πρώτη γραμμή της “πατριωτικής ακροδεξιάς” και έκανε πολιτική καριέρα με πατριωτικούς πομφόλυγες. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Σαμαράς, αλλά η αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός διαθέτει σχέδιο ή απλά ακολουθεί μια τακτική μετακύλισης ευθυνών κατά την πάγια τακτική του. Δηλαδή στο βάθος του χρόνου να αποδώσει στην Τουρκία ευθύνες για την άρνησή της να συνομιλήσει χωρίς εξωπραγματικές απαιτήσεις, παρά την δική του διαλλακτικότητα και επίσης, να κατηγορήσει την ακροδεξιά για εμπόριο πατριωτισμού. Δεν είναι κάτι νέο στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και σε αυτό διέπρεψαν οι πρωθυπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επί δεκαετίες.
Μετά την σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός εξέφρασε την υποστήριξη του στον Γιώργο Γεραπετρίτη που είναι ο στόχος των περισσότερων επιθέσεων, εξαιτίας των συχνά αλλοπρόσαλλων και αινιγματικών δηλώσεών του. Ως προς τις συνομιλίες με την Τουρκία, η εικόνα αστάθειας δημιουργείται από την αντίφαση που επικρατεί. Η Άγκυρα δηλώνει ότι θέλει λύση πακέτο, δηλαδή να περιληφθούν τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος, το εύρος του FIR, η κυριαρχία νησιών, ενώ η Αθήνα δηλώνει ότι συζητά μόνο οριοθέτηση. Ωστόσο οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας , δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ρύθμιση των χωρικών υδάτων , εκτός και αν η Ελλάδα απεμπολεί το δικαίωμα επέκτασης.
Σε μια εμφανή προσπάθεια να εξισορροπήσει τις εντυπώσεις, ο πρωθυπουργός υπερασπίστηκε τις κινήσεις του, αλλά και πάλι δεν έπεισε για το σχέδιό του, αν υπάρχει σχέδιο.
Το γεγονός ότι προσωποποίησε γεγονότα που συνέβησαν για να τα εμφανίσει ως δικές του πατριωτικές κινήσεις , δείχνει και τον προβληματισμό του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι:
«Διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλές εξαιρετικά ακραίες φωνές στην Ελλάδα από κόμματα τα οποία βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας και από διάφορα ΜΜΕ, τα οποία περίπου κατηγορούν την κυβέρνηση, εμένα, τον υπουργό Εξωτερικών, ότι είμαστε μειοδότες γιατί κάνουμε τι; Γιατί συζητούμε με την Τουρκία; Αναρωτιέμαι πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν εμείς προστατεύαμε τα σύνορα της Ελλάδας στον Έβρο; Πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν εμείς επεκτείναμε τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια στο Ιόνιο, όταν υπογράφαμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Αίγυπτο δημιουργώντας κυριαρχικά δικαιώματα με την βούλα, με τον νόμο; Πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν αγοράζαμε τις Μπελαρά, τα Ραφάλ, όταν κάναμε την παραγγελία για τα F-35; Έχω μιλήσει και στο παρελθόν για πατριώτες της φακής και εν πάση περιπτώσει σήμερα η Ελλάδα είναι σε θέση να συζητά με την Τουρκία πολιτισμένα αλλά και σε μια θέση πολύ πιο ισχυρή από ότι ήταν το 2019. Και ότι συζητάμε δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε. Ούτε ξεπουλάμε ούτε προδίδουμε κανέναν...».
Νέο σκηνικό, με το βλέμμα στο εσωτερικό της χώρας
Όλα αυτά είναι ενέργειες αυτονόητες. Όποιος διαθέτει δις ευρώ αγοράζει . Η μερική και όχι συνολική οριοθέτηση με την Αίγυπτο και με μικρή επήρεια της Κρήτης (γεγονός απαράδεκτο) έγινε με πρωτοβουλία του Καίρου, ενώ η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο είναι αυτονόητη, αυτό έλειπε να θεωρείται πατριωτική κίνηση. Ωστόσο ο Μητσοτάκης απέφυγε να μιλήσει για το βατερλό του Ουρούτς Ρέις, για τα γεγονότα της Κάσου, για τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη και αλλού, για την ετεροβαρή Διακήρυξη των Αθηνών, για την τακτική ήττα στην υπόθεση Μπελέρη, για τις δηλώσεις Γεραπετρίτη περί κόκκινης γραμμής τα έξι μίλια κλπ.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης είπε ακόμη : «Η Ελλάδα λοιπόν και σ’ αυτό στηρίζω απόλυτα τον Υπουργό Εξωτερικών, θα εξακολουθεί να συνομιλεί με την Τουρκία, όπως το έχουμε ήδη κάνει, έχω συναντηθεί έξι φορές με τον κ. Ερντογάν, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε συμφωνήσει ή ότι είμαστε κοντά σε μια συμφωνία για τα ζητήματα των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, αλλά ήθελα να δώσω αυτή τη λίγο πιο εκτεταμένη απάντηση προς όλους αυτούς οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους πιο πατριώτες απ’ ότι είμαστε όλοι εμείς. Υποψιάζομαι ότι σε μια πραγματική κρίση θα ήταν οι πρώτοι που θα έβαζαν την ουρά στα σκέλια».
Ακριβώς ό, τι έκανε ο ίδιος με την Συμφωνία των Πρεσπών...
Πέραν αυτών, οι τελευταίες φράσεις προδίδουν τις ανησυχίες του, αλλά και πάλι τα ερωτήματα δεν έχουν απαντηθεί.
Είναι γνωστό προ πολλού ότι υπάρχει απόκλιση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Είναι γνωστό ότι είναι σχεδόν απίθανο να δεχθεί η Αθήνα την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας και με αυτή να πάει στη Χάγη.
Ωστόσο το ερώτημα είναι ποια είναι η φόρμουλα, όσον αφορά τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο και όλα τα θέματα που συνδέονται με αυτά, τα οποία συζητά η κυβέρνηση και ας δηλώνει το αντίθετο.
Συμπερασματικά είναι η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός κάνει δηλώσεις με το βλέμμα στο εσωτερικό της χώρας. Και είναι βέβαιο ότι αυτές οι δηλώσεις θα τροφοδοτήσουν νέες εντάσεις και την δημόσια συζήτηση προς την κατεύθυνση που δεν θέλει ο Μητσοτάκης και θα επηρεάσουν καταλυτικά τις πολιτικές εξελίξεις και τον χρόνο των εκλογών...
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου