Διπλωματικό πόκερ για τα Βαλκάνια.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ
Την υψηλή προτεραιότητα που αποτελεί για την Αθήνα η ενταξιακή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων και δη της Σερβίας, ως μεγαλύτερης και σημαντικότερης χώρας στην περιοχή, μαρτυρεί η χθεσινή παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Βελιγράδι, όπου και παρεκάθησε μαζί με τον Πολωνό ομόλογό του Ντόναλντ Τουσκ σε δείπνο που παρέθεσε ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

Η χθεσινή συνάντηση κανονίστηκε έπειτα από ένα τρίγωνο επαφών ανάμεσα σε Αθήνα, Βαρσοβία και Βελιγράδι, ενώ η πρωταρχική συζήτηση επί τούτου ανάμεσα στους κ. Μητσοτάκη και Βούτσιτς είχε γίνει ήδη τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Εχει ιδιαίτερη σημασία ότι για τη συγκεκριμένη συνάντηση με τους δύο ισχυρότερους πρωθυπουργούς του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), ο κ. Βούτσιτς επέλεξε να αρνηθεί την πρόταση του Βλαντιμίρ Πούτιν για συμμετοχή στη σύνοδο των BRICS στο Καζάν, έχοντας βεβαίως κάνει και τους σχετικούς διπλωματικούς ελιγμούς.

Ευρωπαϊκό ενδιαφέρον

Το αναζωπυρωμένο ενδιαφέρον της Ε.Ε. για τη Σερβία προκύπτει και από την αυριανή επίσκεψη της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο Βελιγράδι. Η παρουσία του κ. Μητσοτάκη στο Βελιγράδι με τον Πολωνό πρωθυπουργό, και ενώ στην περιοχή δραστηριοποιούνται έντονα Γερμανοί και Αυστριακοί, δείχνει και την πρόθεση της Αθήνας να μη μείνει αδρανής σε ένα πολύ εντατικό διπλωματικό πόκερ για το ευρωπαϊκό μέλλον των Βαλκανίων. Φυσικά, για την Αθήνα η στήριξη της ευρωπαϊκής πορείας της Σερβίας συνεπάγεται την ίδια συνέπεια και προσήλωση από την πλευρά του Βελιγραδίου.

Το ενδιαφέρον του κ. Μητσοτάκη για την ενταξιακή προοπτική της Σερβίας είναι προφανές και αναμενόμενο, όχι μόνο για λόγους αρχής, αλλά και διότι η χώρα αποτελεί τον φυσικό διάδρομο σύνδεσης της Ελλάδας με την Κεντρική Ευρώπη και τον πυρήνα της Ε.Ε., μέσω του Ευρωπαϊκού Διαδρόμου 10, που περνάει και από τα Σκόπια.

Στο Βελιγράδι υπάρχουν συζητήσεις για διάφορα έργα διασύνδεσης της Ελλάδας με την Κεντρική Ευρώπη, είτε αφορούν την ενέργεια είτε την οδική ή σιδηροδρομική σύνδεση. Επιπλέον, η Σερβία διαδραματίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο ως χώρα που διατηρεί λειτουργικές σχέσεις με τη Βόρεια Μακεδονία, αν και η ηγεσία της τελευταίας αποτελεί δύσκολο συνομιλητή και για το Βελιγράδι.

Είναι, μάλιστα, ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο ο πάντα ευέλικτος σε αυτά τα θέματα κ. Βούτσιτς, μιλώντας πριν από λίγες ημέρες για την απελευθέρωση του Βελιγραδίου από τον Κόκκινο Στρατό, έκανε μνεία και στη Βόρεια Μακεδονία. Το 1941, είπε μεταξύ άλλων ο κ. Βούτσιτς (στα ρωσικά), ο βουλγαρικός στρατός έτυχε υποδοχής απελευθερωτή από τους κατοίκους της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας (τότε Νότιας Σερβίας).

Με τον τρόπο αυτό, βεβαίως, ο κ. Βούτσιτς ουσιαστικά λάμβανε κάποια έμμεση θέση υπέρ της Σόφιας στον ταυτοτικό πόλεμο με τα Σκόπια, που αυτή τη στιγμή αποτελεί και το πιο σκληρό εμπόδιο της Βόρειας Μακεδονίας προς την Ε.Ε. Παράλληλα, έτσι ο κ. Βούτσιτς θύμιζε και στους Βουλγάρους ότι το 1941 μάχονταν στο πλευρό των δυνάμεων του Αξονα.

Η Ελλάδα έχει, βεβαίως, τα δικά της προβλήματα με τη Βόρεια Μακεδονία, μια κατάσταση που πάντως δεν είναι επείγουσα. Αντιθέτως, στην Αθήνα παρατηρείται από πολύ κοντά η διαδικασία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με την Ε.Ε., ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη δεύτερη διακυβερνητική. Η Αθήνα εξακολουθεί να θέτει όρους και προϋποθέσεις για την περαιτέρω πρόοδο των Τιράνων και έχει διαμηνύσει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν θα παρακολουθήσει άπραγη πιθανή περαιτέρω επιδείνωση των βασικών δεικτών της ζωής των μελών της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία, όπως είναι ο σεβασμός στην ιδιοκτησία τους αλλά και στη δημόσια έκφρασή τους.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.