Στρατιωτικές εθνικιστικές χούντες που αντιδρούν έντονα στην προοπτική αυτονόμησης των Κούρδων, ομάδες ισλαμιστών αξιωματικών που ελέγχονται από τον Φετουλάχ Γκιουλέν και συνωμοτούν κατά του Ερντογάν, παράλληλες ομάδες συμπαθούντων του πρώην αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, στρατηγού Ιλκέρ Μπασμπούγ, και η επίσημη ηγεσία του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας που πρόσκειται στον Ερντογάν, σκιαγραφούν ένα άκρως ρευστό τοπίο για τον τουρκικό στρατό.
Όπως δείχνουν τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, ο τουρκικός στρατός βρίσκεται σε ένα ντελίριο συνωμοσιών που γίνεται άκρως επικίνδυνο καθώς ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανάψει φωτιές σε ευαίσθητες περιοχές όπως είναι το Αιγαίο και η Κύπρος. Το μόνο δεδομένο είναι πως ο Ερντογάν κάθε άλλο παρά ελέγχει την κατάσταση και αυτό καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνα τα πράγματα καθώς έχουμε και το «δείγμα» των τελευταίων επικινδύνων προκλήσεων εκ μέρους των ανεξέλεγκτων Τούρκων ναυάρχων, που έκαναν καθεστώς τις… κρουαζιέρες των πολεμικών τους πλοίων έξω από το Σούνιο. Το όλο τοπίο γίνεται ακόμα πιο εκρηκτικό καθώς με την ξέφρενη κούρσα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, κτίζεται ένα στρατοκρατικό «τέρας» που φαντάζει ικανό να τινάξει στον αέρα την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.
Θα περίμενε κανείς ότι ο Ερντογάν μετά από δώδεκα χρόνια εξουσίας και μετά τις συλλήψεις των Τούρκων στρατηγών με την υπόθεση Εργενεκόν, θα είχε καθαρίσει τον τουρκικό στρατό και θα είχε αποκαταστήσει την τάξη και τον έλεγχο των κινήσεων των Τούρκων αξιωματικών. Αυτό όμως όχι μόνον δεν συμβαίνει, αλλά σύμφωνα με νέες αποκαλύψεις, από εντός και από… εκτός Τουρκίας, μέσα στο τουρκικό στράτευμα τα τελευταία χρόνια γίνεται το… έλα να δεις, γεγονός που θα πρέπει να το παρακολουθούμε και να είμαστε συνεχώς εν εγρήγορση και σε επαγρύπνηση για τυχόν «τυχαίες» εξελίξεις.
Σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Star και του αρθρογράφου, Ardan Zentürk, μέσα στον τουρκικό στρατό υπάρχουν παράλληλες χούντες που δρουν αυτόνομα και δεν ελέγχονται από την επίσημη τουρκική στρατιωτική ιεραρχία. Οι συνομωσίες της Εργκενεκόν και της Μπαλιόζ δεν έχουν εξαρθρωθεί παρά μόνο στα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια. Η μεγάλη πλειοψηφία των μεσαίων στελεχών δεν ελέγχεται από τον Ερντογάν και το πιο επικίνδυνο, είναι επιρρεπής σε συνομωσίες για την ανατροπή του καθεστώτος. Σε αυτό έχει επηρεάσει καθοριστικά και οι εξελίξεις στην Αίγυπτο, όπου όπως είναι γνωστό, οι στρατιωτικοί έδωσαν καίριο χτύπημα στον φίλο και σύμμαχο του Ερντογάν, πρώην πρόεδρο, Mohamed Morsi και στην οργάνωση «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», αδελφό κόμμα με το κόμμα του Ερντογάν.
Παράλληλα σε ένα άλλο άκρως αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Askam, σύμφωνα με το έγκυρο «Ινστιτούτο Στρατηγικών Ερευνών της Ρωσίας», μέσα στον τουρκικό στρατό υπάρχουν μεγάλες ομάδες ανωτέρων αξιωματικών που ελέγχονται άμεσα από τον Φετουλάχ Γκιουλέν. Οι ομάδες αυτές όλα αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης του Ερντογάν και ενώ είχε ξεσπάσει η διαμάχη του με τους κεμαλικούς στρατηγούς, εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση για να ισχυροποιηθούν και σήμερα που έχει ξεσπάσει ο πόλεμος Ερντογάν-Γκιουλέν, είναι ένα μεγάλο «αγκάθι» για τον Τούρκο πρωθυπουργό. Εκείνο όμως που ενδιαφέρει τους Ρώσους, όπως επισημαίνει το ρωσικό Ινστιτούτο, είναι ότι ο Γκιουλέν, (με αμερικανές προτροπές ;), έχει δραστηριοποιηθεί στις χώρες της κεντρικής Ασίας με αφετηρία το Αζερμπαϊτζάν. Χρησιμοποιώντας Τούρκους αξιωματικούς και το θρησκευτικό στοιχείο έχει δημιουργήσει οργανωμένες ομάδες μέσα στην Ρωσική Ομοσπονδία που προωθούν τις θέσεις του για πολιτικοποίηση του μουσουλμανικού πληθυσμού εναντίον της πολίτικης κυριαρχίας του Πούτιν.
Με όλα αυτά τα αποκαλυπτικά στοιχεία και όπως διαγράφεται η κατάσταση κανείς δεν μπορεί έχει εμπιστοσύνη στις διαθέσεις της Άγκυρας. Ο Ερντογάν, παρά τον «περίπατο» του στις τελευταίες εκλογές δεν ελέγχει τις εξελίξεις και τα πράγματα είναι πολύ ασαφή. Άλλωστε είναι κοινό μυστικό στην Τουρκία πως τις υποκλοπές των συνομιλιών του Τούρκου πρωθυπουργού τις έκαναν οι… ίδιες οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Οι τελευταίες προσπάθειες του Ερντογάν να συνάψει νέα συμφωνία με το Ισραήλ, εντάσσεται ακριβώς στον αγώνα του να αποκτήσει νέα στηρίγματα σε πιθανές κινήσεις ανατροπής του. Οι σχέσεις του όμως με την Αμερική παραμένουν στο «κόκκινο» και είναι εντυπωσιακό πως ο πρόεδρος Ομπάμα είναι ο μόνος ξένος ηγέτης που δεν συνεχάρη τον Ερντογάν για την εκλογική του νίκη.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στη άλλη πλευρά του Αιγαίου, στην Αθήνα κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εικονική τους «ευτυχία». Ο ελληνισμός όμως βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του. Θα πρέπει άμεσα να ξεχωρίσουμε τους πραγματικούς μας φίλους, από τους… λύκους με ένδυμα προβάτου και να καθορίσουμε τις συμμαχίες που πραγματικά εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα και μόνο με αυτό το κριτήριο. Το σίγουρο είναι πως όλοι θα δώσουμε λόγο για τις επερχόμενες εξελίξεις.
Θα περίμενε κανείς ότι ο Ερντογάν μετά από δώδεκα χρόνια εξουσίας και μετά τις συλλήψεις των Τούρκων στρατηγών με την υπόθεση Εργενεκόν, θα είχε καθαρίσει τον τουρκικό στρατό και θα είχε αποκαταστήσει την τάξη και τον έλεγχο των κινήσεων των Τούρκων αξιωματικών. Αυτό όμως όχι μόνον δεν συμβαίνει, αλλά σύμφωνα με νέες αποκαλύψεις, από εντός και από… εκτός Τουρκίας, μέσα στο τουρκικό στράτευμα τα τελευταία χρόνια γίνεται το… έλα να δεις, γεγονός που θα πρέπει να το παρακολουθούμε και να είμαστε συνεχώς εν εγρήγορση και σε επαγρύπνηση για τυχόν «τυχαίες» εξελίξεις.
Σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Star και του αρθρογράφου, Ardan Zentürk, μέσα στον τουρκικό στρατό υπάρχουν παράλληλες χούντες που δρουν αυτόνομα και δεν ελέγχονται από την επίσημη τουρκική στρατιωτική ιεραρχία. Οι συνομωσίες της Εργκενεκόν και της Μπαλιόζ δεν έχουν εξαρθρωθεί παρά μόνο στα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια. Η μεγάλη πλειοψηφία των μεσαίων στελεχών δεν ελέγχεται από τον Ερντογάν και το πιο επικίνδυνο, είναι επιρρεπής σε συνομωσίες για την ανατροπή του καθεστώτος. Σε αυτό έχει επηρεάσει καθοριστικά και οι εξελίξεις στην Αίγυπτο, όπου όπως είναι γνωστό, οι στρατιωτικοί έδωσαν καίριο χτύπημα στον φίλο και σύμμαχο του Ερντογάν, πρώην πρόεδρο, Mohamed Morsi και στην οργάνωση «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», αδελφό κόμμα με το κόμμα του Ερντογάν.
Παράλληλα σε ένα άλλο άκρως αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Askam, σύμφωνα με το έγκυρο «Ινστιτούτο Στρατηγικών Ερευνών της Ρωσίας», μέσα στον τουρκικό στρατό υπάρχουν μεγάλες ομάδες ανωτέρων αξιωματικών που ελέγχονται άμεσα από τον Φετουλάχ Γκιουλέν. Οι ομάδες αυτές όλα αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης του Ερντογάν και ενώ είχε ξεσπάσει η διαμάχη του με τους κεμαλικούς στρατηγούς, εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση για να ισχυροποιηθούν και σήμερα που έχει ξεσπάσει ο πόλεμος Ερντογάν-Γκιουλέν, είναι ένα μεγάλο «αγκάθι» για τον Τούρκο πρωθυπουργό. Εκείνο όμως που ενδιαφέρει τους Ρώσους, όπως επισημαίνει το ρωσικό Ινστιτούτο, είναι ότι ο Γκιουλέν, (με αμερικανές προτροπές ;), έχει δραστηριοποιηθεί στις χώρες της κεντρικής Ασίας με αφετηρία το Αζερμπαϊτζάν. Χρησιμοποιώντας Τούρκους αξιωματικούς και το θρησκευτικό στοιχείο έχει δημιουργήσει οργανωμένες ομάδες μέσα στην Ρωσική Ομοσπονδία που προωθούν τις θέσεις του για πολιτικοποίηση του μουσουλμανικού πληθυσμού εναντίον της πολίτικης κυριαρχίας του Πούτιν.
Με όλα αυτά τα αποκαλυπτικά στοιχεία και όπως διαγράφεται η κατάσταση κανείς δεν μπορεί έχει εμπιστοσύνη στις διαθέσεις της Άγκυρας. Ο Ερντογάν, παρά τον «περίπατο» του στις τελευταίες εκλογές δεν ελέγχει τις εξελίξεις και τα πράγματα είναι πολύ ασαφή. Άλλωστε είναι κοινό μυστικό στην Τουρκία πως τις υποκλοπές των συνομιλιών του Τούρκου πρωθυπουργού τις έκαναν οι… ίδιες οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Οι τελευταίες προσπάθειες του Ερντογάν να συνάψει νέα συμφωνία με το Ισραήλ, εντάσσεται ακριβώς στον αγώνα του να αποκτήσει νέα στηρίγματα σε πιθανές κινήσεις ανατροπής του. Οι σχέσεις του όμως με την Αμερική παραμένουν στο «κόκκινο» και είναι εντυπωσιακό πως ο πρόεδρος Ομπάμα είναι ο μόνος ξένος ηγέτης που δεν συνεχάρη τον Ερντογάν για την εκλογική του νίκη.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στη άλλη πλευρά του Αιγαίου, στην Αθήνα κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εικονική τους «ευτυχία». Ο ελληνισμός όμως βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του. Θα πρέπει άμεσα να ξεχωρίσουμε τους πραγματικούς μας φίλους, από τους… λύκους με ένδυμα προβάτου και να καθορίσουμε τις συμμαχίες που πραγματικά εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα και μόνο με αυτό το κριτήριο. Το σίγουρο είναι πως όλοι θα δώσουμε λόγο για τις επερχόμενες εξελίξεις.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου