Με επίσημη ανακοίνωση του, την Παρασκευή, το Ευρωκοινοβούλιο ενημέρωσε για την υιοθέτηση απόφασης για «εμπορικές ανταποδοτικές κυρώσεις» και «διεθνή συναίνεση κατά της κυβέρνησης της Αργεντινής», καταδεικνύοντας έτσι την… οργή της Δύσης αλλά και τον πανικό που την διέπει, εξαιτίας της πρόσφατης εθνικοποίησης της πετρελαϊκής YPF από την κυβέρνηση της Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρσνερ. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι απόφαση αυτή έχει «μη δεσμευτικό» χαρακτήρα, εντύπωση προκαλεί τόσο η ένταση των διατυπώσεων που περιλαμβάνει όσο και η πρωτοφανής εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται ανοιχτά μία εκλεγμένη, δημοκρατική κυβέρνηση ενός ανεξάρτητου κράτους της Λατινικής Αμερικής, όπως η Αργεντινή της «γενναίας Κριστίνα».
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ θα πρέπει να υιοθετήσουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη της παρούσας κατάστασης, περιλαμβανομένης της πιθανής μερικής αναστολής των μονομερών δασμολογικών προτιμήσεων», αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία υιοθετήθηκε μετά από κοινή πρόταση πολλών Ευρωβουλευτών.
Μάλιστα, το Ευρωκοινοβούλιο καλεί άμεσα τόσο την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Άστον, όσο και τον ευρωπαίο Επίτροπο Εμπορίου, Κάρελ ντε Γκουχτ, να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε «να δημιουργηθεί μία διεθνής συναίνεση κατά των πρακτικών της κυβέρνησης της Αργεντινής», με κύριους άξονες την Ομάδα των G-20 και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (!).
Παράλληλα, το Στρασβούργο υποστηρίζει ότι η απόφαση για την εθνικοποίηση του 51% της YPF – συμφερόντων της ισπανικής πετρελαϊκής Repsol – «ενδέχεται να βλάψει το κλίμα συνεννόησης και εγκαρδιότητας που είναι απαραίτητο για να υπάρξει ανάμεσα στην ΕΕ και την Mercosur (Λατινική Εμπορική Ένωση).
Υπενθυμίζεται ότι η απόφαση για την εθνικοποίηση της YPF εκ μέρους της Κριστίνα Φερνάντες δεν ελήφθη… εν μία νυκτί και χωρίς να υπάρξει η σχετική προειδοποίηση, αλλά αντιθέτως είχαν προηγηθεί πολύμηνες διαπραγματεύσεις, με την κυβέρνηση της Αργεντινής να εγκαλεί ευθέως την εταιρεία για «πλημμελείς επενδύσεις και ελλιπή παραγωγή πετρελαίου προς όφελος της εθνικής οικονομίας».
Τελικώς, και μετά από την επιμονή της μητρικής ισπανικής Repsol στις ίδιες πρακτικές – με εμφανή στόχο να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα οι τιμές του «μαύρου χρυσού» - την περασμένη Δευτέρα η διάσημη για την επιτυχή ανόρθωση της οικονομίας της χώρας της, με παράλληλη μέριμνα για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και ενίσχυση του Κράτους Πρόνοιας, Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρσνερ, ανακοίνωσε την απόφαση για την εθνικοποίηση του51% της YPF.
Σήμερα, και ύστερα από την αμήχανη αρχικά και… οργίλη, εν συνεχεία, αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι υπενθυμίζουν με… νόημα την ιστορική απόφαση του μεγάλου μεταρρυθμιστή Ιρανού πρωθυπουργού, Μοχάμαντ Μοσαντέχ, ο οποίος στα 1951 εθνικοποίησε την πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας του, με τραγικό επακόλουθο, δύο χρόνια αργότερα, την ανατροπή της – δημοφιλέστατης - κυβέρνησής του μέσω στρατιωτικού πραξικοπήματος, με ενορχηστρωτές την αμερικανική CIA (επί προεδρίας Ντ. Αϊζενχάουερ) και τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες (επί Ουιν. Τσόρτσιλ), δια της περίφημης «επιχείρησης Αίας» ( Operation Ajax) - αυτά, για τους φίλους της Ιστορίας.
Είναι άραγε πιθανόν να εξυφανθεί μία ανάλογη… επιχείρηση αντιποίνων σε βάρος της – πανέμορφης και λαοφιλούς - Προέδρου της Αργεντινής;
Πάντως, η Ιστορία είναι χρήσιμη μόνον όταν μας διδάσκει – προειδοποιώντας μας εγκαίρως, τις περισσότερες φορές.
Να σημειώσουμε και κάτι ακόμη, χαρακτηριστικό, ίσως, ώστε να… αναγνώσουμε με καθαρότητα την απόφαση που έλαβε την Παρασκευή το Ευρωκοινοβούλιο: Το Ευρωκοινοβούλιο αφιέρωσε για το έτος 2011 το ετήσιο βραβείο Ζαχάρωφ, «για τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα» σε πέντε επιφανείς προσωπικότητες της λεγομένης «Αραβικής Άνοιξης» επιβραβεύοντας έτσι «το θάρρος και τους αγώνες τους για τη Δημοκρατία»- ξαφνιάζοντας, ίσως, αρκετούς πιο ψύχραιμους παρατηρητές.
Τώρα, το ίδιο Σώμα, με έδρα το Στρασβούργο, αντιδρά με… έκδηλη εχθρότητα και σαφή διάθεση εκδίκησης έναντι μίας απόφαση που ελήφθη από μία εκλεγμένη δημοκρατικά κυβέρνηση – και η οποία αναμένεται να ωφελήσει εμφανώς τα συμφέροντα του λαού της χώρας, κρατώντας τις τιμές του πετρελαίου σε ελεγχόμενα επίπεδα.
«Μπορείτε, ασφαλώς, να σωθείτε, αλλά μονάχα με το δικό μας τρόπο», είναι ωσάν να διατυμπανίζει προς… κάθε ενδιαφερόμενο το Στρασβούργο.
«Αν τουλάχιστον ένας πέθαινε από αηδία…», έγραψε κάποτε ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Κ.Γ. Καρυωτάκης. Θεωρούμε ότι αυτή είναι η απολύτως αρμόζουσα απάντηση προς τους κ.κ. Ευρωβουλευτές…
Σπύρος Θεοδωράτος
πηγή
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου