GuidePedia

0

Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος 
Οι υποθέσεις της εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας είναι πολύ πιο σοβαρές από ό,τι το θέλει η "επικαιρότητα" η οποία κατασκευάζεται από το μίζερο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο της χώρας μας. Η επιθετική πολιτικής της Τουρκίας περικυκλώνει την Ελλάδα, με έντονες στρατιωτικές πιέσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ στην Κύπρο η Άγκυρα προχωρεί σε «τετελεσμένα» σε θάλασσα και έδαφος.

Προφανής ο στόχος της να διαθέτει ισχυρά "χαρτιά", όταν έρθει η ώρα για "διαπραγματεύσεις" όχι μόνο σχετικά για το Κυπριακό, αλλά και για ένα (πάντα αναμενόμενο…) μεγάλο deal για κατανομές του ενεργειακού πλούτου στην ευρύτερη περιοχή μας.

Από την τελευταία συνάντηση Μητσοτάκη-Αναστασιάδη στην Αθήνα, προ ημερών, έγινε αντιληπτό ότι η συνεργασία Αθήνας-Λευκωσίας δεν διαθέτει καθαρή στρατηγική βάση έναντι της Τουρκίας ούτε στην παρούσα φάση. Ουσιαστικά, τα δύο μέρη, αμήχανα, δείχνουν να "περιμένουν" τις επόμενες κινήσεις του Ερντογάν προκειμένου να αντι-δράσουν αναλόγως και με το βλέμμα πάντοτε στραμμένο προς καλούς Δυτικούς φίλους.

Την ίδια ώρα, όμως, η ελληνική κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με ένα μείζον πρόβλημα, που παίρνει πλέον διαστάσεις εφιαλτικές για τη χώρα μας: Από τις τουρκικά ακτές αυξάνονται αυτό το καλοκαίρι οι μεταναστευτικές "ροές", που πέρα από την ευρω-τουρκική διάσταση του Μεταναστευτικού και τις σχέσεις ΕΕ-Ερντογάν, προκαλούν ασφυκτικές οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις προς την Ελλάδα (σήμερα βρίσκονται σε ελληνικά εδάφη περί τις 70.000 πρόσφυγες-μετανάστες) και επιπλέον αποτελούν εργαλείο πολιτικών εκβιασμών της Τουρκίας προς την Ελλάδα.
Η Συρία κοστίζει στην Ελλάδα

Η "Συρία" κοστίζει πλέον πολύ ακριβά στην Ελλάδα, που τώρα "πληρώνει" τις οικονομικές ενισχύσεις τις οποίες ζητά από τους Ευρωπαίους η Άγκυρα. Στο ζοφερό αυτό σκηνικό, η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να λαμβάνει υπ’ όψη της διάφορα γεωπολιτικά «δεδομένα»,που δημιουργούν στη χώρα μας η στρατηγική των ΗΠΑ από τη Μαύρη Θάλασσα έως το Σουέζ, και οι αμερικανικές θέσεις για τις "ζώνες" στη Συρία. Τις "τελευταίες", σημειωτέον, καλείται η ελληνική πλευρά να τις "στηρίζει" παρασκηνιακώς στα διεθνή πεδία, παρ’ ότι η Ελλάδα δεν είναι ευθέως "παίκτης" σ΄ αυτόn τον πόλεμο.

Η στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ είναι σήμερα στενή όσο ποτέ άλλοτε, με την Αθήνα να γνωρίζει ότι ο έλεγχος που ασκεί η Ουάσινγκτον στα Δυτικά και Ανατολικά Βαλκάνια είναι σχεδόν απόλυτος και ότι οι γραμμές συνεργασίας της Ελλάδας με Ισραήλ και Αίγυπτο, με φόντο τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έχουν επίσης την απόλυτη στήριξη των Αμερικανών.

Όλα τούτα βάζουν την Ελλάδα από την "πίσω πόρτα" σε μεγάλα παιχνίδια γεωπολιτικών μεταβολών, με την ελληνική διπλωματία υποχρεωμένη να παρακολουθεί μάλιστα και παράπλευρες υποθέσεις, όπως για παράδειγμα, η επιθυμία του οικονομικού σπόνσορα της Τουρκίας, το Κατάρ, να κάνει δουλειές στην Ελλάδα-λέγεται και στη Θράκη. Ενδιαφέρουσα «καραμπόλα» και μπερδέματα…

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

 
Top