ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ο μακρύς και ολισθηρός δρόμος της ειρήνευσης στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ_hKIOcIGISz8wBOYXt3mg_Slt4gw4dk_l4uhUuVrRcY224soKgFe7-vur-koeMGkQQLkA7wlyFeQZJO6MguZNILpr1hvlocyEhSuPrUiNz2zFTJCm7Tv0Dk9v7nQDUEfEJgq-XP1k9s/s1600/ta+eripia+tis+polis+XOMS+stin+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ_hKIOcIGISz8wBOYXt3mg_Slt4gw4dk_l4uhUuVrRcY224soKgFe7-vur-koeMGkQQLkA7wlyFeQZJO6MguZNILpr1hvlocyEhSuPrUiNz2zFTJCm7Tv0Dk9v7nQDUEfEJgq-XP1k9s/s1600/ta+eripia+tis+polis+XOMS+stin+syria.jpg" /></a></div>
 
(Φωτ.: 26/02/2016 - Τα ερείπια στην πόλη Χομς στη Συρία από τις εμφύλιες συρράξεις. Το άμεσο ζητούμενο είναι η μείωση της βίας, ο διαχωρισμός των αντιπάλων, η αντιμετώπιση των εξτρεμιστικών οργανώσεων και η εξασφάλιση συνθηκών προστασίας και αξιοπρεπούς επιβίωσης των πληθυσμών.) 
Του Ιπποκράτη Δασκαλάκη* 
<div style="text-align: justify;">
Έχουν ήδη συμπληρωθεί δώδεκα ημέρες από την έναρξη της εφαρμογής της (μερικής) διακοπής των εχθροπραξιών στη Συρία που συναποφασίστηκε και προωθείται από ΗΠΑ και Ρωσία. Είναι αλήθεια ότι οι επαναλήψεις των συγκρούσεων και οι παραβιάσεις των συμφωνηθέντων είναι καθημερινό φαινόμενο, όπως και οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ των αντιπάλων. Γεγονός όμως είναι ότι η ένταση των εχθροπραξιών έχει περιοριστεί και διεθνείς οργανώσεις έχουν καταφέρει, εκμεταλλευόμενες τη σχετική ηρεμία, να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια. Ο ειδικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Staffan de Mistura, πρόσφατα δήλωσε ότι, παρά τις συγκρούσεις, η διακοπή των εχθροπραξιών εφαρμόζεται σε γενικές γραμμές και υπάρχει αισθητή μείωση της βίας. Ουδείς βέβαια ανέμενε ότι η έλευση της 27ης Φεβρουαρίου θα σηματοδοτούσε και την αυτόματη διακοπή των εχθροπραξιών. Η προσωρινή κατάπαυση των συγκρούσεων είναι μια διαδικασία συχνά χρονοβόρα και με αρκετές περιόδους κλιμάκωσης και αποκλιμάκωσης αλλά και συχνές, άμεσες ή έμμεσες, επαναλαμβανόμενες επαφές μεταξύ των αντιμαχόμενων και των διαμεσολαβητών. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ποιοι πρωτοστατούν στις προσπάθειες ειρήνευσης και η κόπωση των αντιμαχομένων πλευρών 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Βασικός συντελεστής επιτυχίας εκτιμάται ότι για άλλη μια φορά είναι η βούληση των δύο υπερδυνάμεων για εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής λύσεως παράλληλα με την αποφασιστικότητα τους να την επιβάλλουν επί των αντιμαχομένων με κατάλληλους ελιγμούς και συντονισμένες πιέσεις προς όλες τις κατευθύνσεις. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Φυσικά δεν παραγνωρίζουμε τις επιδιώξεις και ενέργειες των γειτονικών δυνάμεων και αντιπάλων. Ενδεχομένως, όμως, η συνεχόμενη πενταετής σύγκρουση να έχει καταβάλει τους άμεσα εμπλεκόμενους, καθιστώντας ορατό το στρατιωτικό και πολιτικό αδιέξοδο. Επιπλέον, οι με οποιοδήποτε τρόπο εμπλεκόμενες ξένες δυνάμεις έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο διάχυσης της αποσταθεροποίησης και το ανέφικτο μιας αποφασιστικής προώθησης των σχεδίων τους και της απόλυτης επικράτησης των «εκλεκτών» τους. Φυσικά οι παραπάνω προβληματισμοί ουδόλως αφορούν τα ισλαμιστικά εξτρεμιστικά στοιχεία, τα οποία, στο όνομα της «επαναστατικής ιδεολογίας» τους, είναι αποφασισμένα να συνεχίσουν τη σύγκρουση μέχρι την τελική επικράτηση τους. Έχουμε μάλιστα επαναλάβει ότι η ενδεχόμενη υποχώρηση τους στα πεδία των μαχών της Συρίας-Ιράκ θα συνοδευθεί από έξαρση της τυφλής τρομοκρατίας στην περιοχή αλλά και στη Δύση, με παράλληλη δραστηριοποίηση τους και σε λοιπά προβληματικά μέρη της υφηλίου. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Η μερική κατάπαυση των εχθροπραξιών πρέπει αναγκαστικά να συνοδευθεί από την επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων για εξεύρεση πολιτικής λύσεως. Η διεθνής εμπειρία έχει να επιδείξει πληθώρα «τεχνασμάτων» για τη διαπραγμάτευση μέσω τρίτων, «ορκισμένων» αντιπάλων που αρνούνται τη μεταξύ τους επαφή. Παρομοίως, υφίστανται περισσότερο ή λιγότερο πετυχημένες συνταγές διαχωρισμού αντιπάλων μέσω κατασκευής κρατικών οντοτήτων, παρουσίας ειρηνευτικών δυνάμεων και επιβολής αναγκαστικών διαδικασιών. Ενδεχόμενη λύση τριχοτόμησης της ταλαιπωρημένης Συρίας εκ πρώτης όψεως εμφανίζεται ως μια απλή, καθαρή, ίσως και αποτελεσματική πρόταση. Παραγνωρίζει όμως τις αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών στο εσωτερικό της χώρας (άρα νέων προσφυγικών ροών), τις παραπλήσιες διασπαστικές τάσεις που θα δημιουργηθούν και στο γειτονικό Ιράκ και κυρίως την ευρύτερη αποσταθεροποίηση που θα επέλθει στην περιοχή με τις γειτονικές χώρες να προσπαθούν να επεκτείνουν τις ζώνες επιρροής και τα αλυτρωτικά οράματα να αναζωπυρώνονται. Μια άκαιρη επαναχάραξη των συνόρων, όπως αυτά αυθαίρετα καθορίστηκαν ακριβώς εκατό χρόνια πριν με τη συνομολόγηση της συμφωνίας Sykes-Picot, πιθανόν να ανοίξει ακόμη παραπάνω τους ασκούς του Αιόλου. Φαίνεται λοιπόν προτιμότερο οποιαδήποτε λύση επιδιωχθεί να κινηθεί εντός των ορίων που η «επαίσχυντη» αυτή συνθήκη χάραξε για εξυπηρέτηση των συμφερόντων των τότε μεγάλων δυνάμεων. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Το άμεσο ζητούμενο και τι άλλο πρέπει να γίνει 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε κάθε περίπτωση, το άμεσο ζητούμενο είναι η μείωση της βίας, ο διαχωρισμός των αντιπάλων, η αντιμετώπιση των εξτρεμιστικών οργανώσεων και η εξασφάλιση συνθηκών προστασίας και αξιοπρεπούς επιβίωσης των πληθυσμών. Οι προσπάθειες εξεύρεσης πολιτικής λύσεως και διακοπής των εχθροπραξιών είναι παράλληλες ενέργειες που προϋποθέτουν τη συνεχή διεθνή εμπλοκή σύμφωνα με ένα καθορισμένο χρονοδιάγραμμα, παρακολούθηση εφαρμογής και ετοιμότητα παρέμβασης. Συγχρόνως πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε οι εξαιρούμενες της συμφωνίας τρομοκρατικές οργανώσεις να μη δυνηθούν να εκτροχιάσουν τις διαδικασίες και να συνεχιστεί η μεθοδική προσβολή των συντελεστών ισχύος τους με χρήση δυνάμεων και μέσων που δεν θα προκαλούν την αντίδραση (ή δίλημμα ανασφάλειας) των βασικών εμπλεκομένων. Επίσης πρέπει να αποφευχθεί η μονομερής εκμετάλλευση της διακοπής των εχθροπραξιών για ενίσχυση των θέσεων οποιαδήποτε πλευράς, με συνέπεια να προβάλλει υπερβολικές και μη αποδεκτές απαιτήσεις δυναμιτίζοντας τις διαπραγματεύσεις. Ήδη υπάρχουν ενδείξεις και κατηγορίες ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος Bashar Assad –με τη βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας–, εκμεταλλευόμενες τη μερική διακοπή των εχθροπραξιών, εντείνουν την πίεση τους επί των δυνάμεων της επικαλούμενης «μετριοπαθούς» αντιπολίτευσης.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αντί επιλόγου 
</div>
<img alt="" height="210" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/keri.jpg" style="float: left;" width="340" />(Φωτ.: Σεπτέμβριος 2015 - Ο Ρώσος Πρόεδρος, Vladimir Putin, μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Barack Obama, συζητάει με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Sergey Lavrov (αριστερά) και τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, John Kerry.) 
 
Είναι πράγματι μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας η οποία θα απαιτήσει την αξιόπιστη συνεργασία ΗΠΑ - Ρωσίας. Καθόσον ουδεμία εκ των προαναφερθέντων δυνάμεων έχει άμεσα ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή, η διελκυστίνδα των διαπραγματευτικών ανταλλαγμάτων μάλλον θα επεκταθεί στο σύνολο των λοιπών ανοικτών μετώπων και δυστυχώς αυτά είναι πολλά και έχουν πολώσει τις σχέσεις τους. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι πλησιάζουν προεδρικές εκλογές στην Ουάσινγκτον, ίσως ο χρόνος εξεύρεσης κοινού βηματισμού να περιορίζεται, καθόσον τα προβαλλόμενα ως «φαβορί» των δύο παρατάξεων μάλλον δεν ευνοούν την προσέγγιση. 
 
<div style="text-align: justify;">
* Ο κ. Ιπποκράτης Δασκαλάκης είναι Υποστράτηγος (εα), Πτυχιούχος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Παντείου Πανεπιστημίου και κάτοχος Μεταπτυχιακού στις Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι Μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ) και Συνεργάτης του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ). Διαλέκτης στη Σχολή Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ).</div>
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank"> </a>
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο μακρύς και ολισθηρός δρόμος της ειρήνευσης στη Συρία

(Φωτ.: 26/02/2016 - Τα ερείπια στην πόλη Χομς στη Συρία από τις εμφύλιες συρράξεις. Το άμεσο ζητούμενο είναι η μείωση της βίας, ο διαχωρι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ προσπαθούν να ελέγξουν τη Τουρκία

Ellada simera 0 κόσμος, Μέση Ανατολή 16:49

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZNa_Bhrx8jZ31xa7eRkqiPN13Gyw-EEBH430OCqjqimraAuVfbouzvoDpgwNsNyOZURztfHOyLRCi9uiC1csk3OA4GkTveh3eUpqlib1s6qdn2D5h8mTpfqqTijp7VB73ibVg-O7Hbwk/s1600/aerodromio+ypo+kataskeyi+apo+USA+stin+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="357" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZNa_Bhrx8jZ31xa7eRkqiPN13Gyw-EEBH430OCqjqimraAuVfbouzvoDpgwNsNyOZURztfHOyLRCi9uiC1csk3OA4GkTveh3eUpqlib1s6qdn2D5h8mTpfqqTijp7VB73ibVg-O7Hbwk/s640/aerodromio+ypo+kataskeyi+apo+USA+stin+syria.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Μυστικά οι ΗΠΑ άρχισαν να κατασκευάζουν αεροπορική βάση στη βόρειο Συρία. Πρόκειται για τη δεύτερη βάση που δημιουργείται και ελέγχεται από τους αμερικανούς στην περιοχή των Κούρδων. Έγινε επίσης γνωστή η σύσταση μυστικού κέντρου παρακολούθησης της αμερικανικής και της τουρκικής κατασκοπίας στα σύνορα με τη Συρία. 
 
Οι ΗΠΑ έχουν αρκετούς λόγους για να ενισχύσουν την παρουσία τους στη Συρία, ο σπουδαιότερος από τους οποίους είναι η χαλιναγώγηση της Άγκυρας. Οι Αμερικανοί πρακτικά ολοκλήρωσαν την κατασκευή της αεροπορικής βάσης στο Rmeylan (στη συριακή επαρχία Ελ-Χασακά) και άρχισαν την κατασκευή δεύτερης αεροπορικής βάσης νοτιο-ανατολικά από το Κομπάνι, δίπλα από τα τουρκικά σύνορα. Για την κατασκευή του εργάζονται δεκάδες Αμερικανοί ειδικοί και τεχνικοί. Η βάση θα χρησιμοποιηθεί τόσο για στρατιωτικούς όσο και για ειρηνικούς σκοπούς. Η πληροφορία προέρχεται από το RIA NOVOSTI με παραπομπή στο κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων BasNews. 
 
Οι ΗΠΑ σταθεροποιούν τις θέσεις τους για το κουρδικό ζήτημα 
 
Οι εκπρόσωποι της αμερικανικής κυβέρνησης επιβεβαίωσαν την ανάπτυξη των ειδικών τους δυνάμεων στη συγκεκριμένη περιοχή. Οι ίδιοι οι Κούρδοι δεν έκρυψαν ότι το αεροδρόμιο του Rmeylan χρησιμοποιείται από αμερικανικά ελικόπτερα για μεταφορές και παραδόσεις υλικού. Ωστόσο ο επίσημος εκπρόσωπος της Κεντρικής Διοίκησης των ΕΔ των ΗΠΑ (CENTCOM) συνταγματάρχης Πάτρικ Ράιντερ αρνήθηκε την πληροφορία ότι είναι οι Αμερικανοί που ελέγχουν το αεροδρόμιο. Ωστόσο, τη διάθεση των ΗΠΑ να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους στη Συρία μπορούμε να τη διαπιστώσουμε και σε άλλες δράσεις. 
 
Η Stratfor, την οποία ονομάζουν και «σκιά της CIA», εξέφρασε την άποψη, ότι «οι δορυφορικές φωτογραφίες ενισχύουν τους ισχυρισμούς για τη δραστηριότητα των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ στη Συρία». Η Stratfor συμπεραίνει ότι στο αεροδρόμιο ουσιαστικά διπλασιάστηκε το μήκος του αεροδιαδρόμου από 700 μέτρα σε 1.315 μέτρα. Επίσης, στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας έγινε γνωστή η απόφαση της Ουάσιγκτον να στείλει βομβαρδιστικά Β-52, που θα αντικαταστήσουν τα Β-1, στον πόλεμο με το «Ισλαμικό Κράτος». Τα αεροσκάφη αυτά θα αρχίσουν τους βομβαρδισμούς τον Απρίλιο. Ο αριθμός τους όπως και του προσωπικού που θα αναπτυχθεί δεν διευκρινίστηκαν. 
 
Ο Διευθυντής του ερευνητικού κέντρου «Εγγύς Ανατολή-Καύκασος» Στανισλάβ Ταράσωφ διαπιστώνει ότι, «τέτοιες δράσεις εντάσσονται στο σχέδιο των ΗΠΑ για τη σταθερή υποστήριξη του κουρδικού κινήματος. Το ζήτημα αυτό συνιστά αναπόφευκτα αντικείμενο συζήτησης με τη Ρωσία, η οποία επίσης υποστηρίζει τους Κούρδους. Παρόμοιες δράσεις μπορούν να οδηγήσουν στην αλλαγή της διαδικασίας των συνομιλιών για την ειρήνευση στη Συρία. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι δεν αποκλείεται να καταλήξουμε σε μια νέα Συνθήκη των Βερσαλλιών, η οποία είχε βάλει τέλος στον α΄ παγκόσμιο πόλεμο αλλά καθόρισε και τα νέα σύνορα στην Μέση Ανατολή». 
 
Ο κουρδικός παράγοντας παραμένει σημαντικό στοιχείο έντασης στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις. Τουλάχιστον, αυτό το συμπέρασμα εξάγεται από τις δημόσιες δηλώσεις των δύο πλευρών. Η τουρκική ηγεσία, επανειλημμένως, εξέφρασε την αντίθεσή της στη συνεργασία των Αμερικανών με τους Κούρδους. Στα μέσα Φεβρουαρίου ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν υποστήριξε ότι η αμερικανική πολιτική σε σχέση με τους Κούρδους οδήγησε σε «ποτάμια αίματος». Η Άγκυρα θεωρεί τρομοκρατικές οργανώσεις το «Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης» (που συνδέεται με το ΡΚΚ) και τις «Δυνάμεις της Λαϊκής Αυτοάμυνας», την στρατιωτική του πτέρυγα. Ωστόσο, αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν ότι η στάση της Τουρκίας σε σχέση με τους Κούρδους συνιστά ένα από τα βασικά εμπόδια στην πολιτική διευθέτηση του συριακού προβλήματος. 
 
Σύμφωνα με τον Ταράσωφ, στην περιοχή παίζεται ένα μεγάλο παιχνίδι, και οι Αμερικανοί το σκέφτηκαν πολύ μέχρι να προχωρήσουν στη δημιουργία δύο τέτοιων αεροπορικών βάσεων στις ελεγχόμενες από τους Κούρδους περιοχές. «Οι Αμερικανοί υποστήριζαν τους Κούρδους στα κρυφά. Και τώρα, όπως λένε, έβγαλαν τα χαρτιά τους στο τραπέζι. Απέναντι σε αυτήν την κίνηση μπορείς να έχει διαφορετική προσέγγιση, αλλά σε κάθε περίπτωση οφείλεις να τη λάβεις υπ’ όψιν σου… Η Γεωπολιτική έχει τους δικούς της κανόνες». 
 
«Δεν θέλουν να τους κτυπήσουν πισώπλατα οι Τούρκοι» 
 
Σύμφωνα με την «The Washington Post» η CIA και η ΜΙΤ δημιούργησαν ένα μυστικό συντονιστικό κέντρο στα σύνορα με τη Συρία. Το Κέντρο το ονόμασαν «Daesh Logistics» και πρόκειται να παρακολουθεί τις κινήσεις των τρομοκρατικών ομάδων και τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις. «Αν το τηλέφωνο θα πλησιάζει στην συνοριακή πόλη αυτό κατά 95% σημαίνει ότι ο κάτοχός του ετοιμάζεται να ενταχθεί στο «Ισλαμικό Κράτος», σύμφωνα με υψηλόβαθμο Τούρκο αξιωματούχο. 
 
Επίσημες πηγές τονίζουν ότι η Τουρκία από το ξεκίνημα του πολέμου στη Συρία απέλασε περίπου 3,2 χιλιάδες ξένους, που ήσαν ύποπτοι να ενταχθούν στο «Ισλαμικό Κράτος». Αλλά αυτό είναι μικρό μέρος των 35 χιλιάδων μαχητών, που μπόρεσαν να βρεθούν στη Συρία, μέσω Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων και 6 χιλιάδων στρατολογημένων από δυτικές χώρες. Η συνεργασία CIA και ΜΙΤ δεν σταματά εδώ, αλλά προβλέπει και την αποστολή drones στον εναέριο χώρο της Συρίας που απογειώνονται από την βάση του Ιντσιρλίκ. O Διευθυντής της СIA επανειλημμένως επισκέφθηκε την Άγκυρα, μέχρι και τον περασμένο Ιανουάριο, για να συζητήσει τις λεπτομέρειες των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων. 
 
Ο Στανισλάφ Ταράσωφ πιστεύει ότι ένα τέτοιο κέντρο δεν πρέπει να το ονομάζουμε μυστικό, μιας και διέρρευσε η σχετική πληροφορία στα ΜΜΕ. Θύμισε ότι οι Αμερικανοί συχνά κάλεσαν τη Τουρκία να κλείσει τα σύνορα με τη Συρία, αλλά η Άγκυρα κάθε φορά αρνιόταν, απαιτώντας επιπρόσθετη χρηματοδότηση. «Όπως φαίνεται οι Αμερικανοί άρχισαν στα σοβαρά να εξετάζουν την στρατιωτική τους παρουσία στο έδαφος της Συρίας. Δεν θέλουν λοιπόν οι Τούρκοι να τους κτυπήσουν πισώπλατα. Με τη δημιουργία ανάλογων κέντρων οι ΗΠΑ θέλουν να ελέγχουν τις ενέργειες της Τουρκίας και να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κινήσεις προληπτικού χαρακτήρα, ώστε να μην επιτρέψουν στους Τούρκους να προχωρήσουν σε τυχοδιωκτικές κινήσεις, όπως με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους». 
 
Παράλληλα ο εμπειρογνώμονας αμφιβάλλει ότι το κέντρο αυτό δημιουργήθηκε ως ανασχετικός παράγοντας προς την Ρωσία. «Όπου διεξάγεται πόλεμος πάντοτε εμφανίζονται τέτοιες ανάγκες. Η Ρωσία, το Ιράν και το Ιράκ έχουν το δικό τους κέντρο. Και γιατί να μην έχουν οι ΗΠΑ και η Τουρκία; Η Μόσχα είχε προτείνει στην Ουάσιγκτον ανάλογη συνεργασία αλλά οι Αμερικανοί πήγαν στη Τουρκία. Στη συγκεκριμένη, όμως, περίπτωση βλέπω στην απόφασή τους την πρόθεση να ελέγξουν την Άγκυρα. Οι Τούρκοι ανοιχτά και χωρίς ενδοιασμούς εργάζονται για να τορπιλίσουν τη συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας, και να τραβήξουν τις ΗΠΑ προς την πλευρά τους, ώστε να βγάλουν από τη διαδικασία την Μόσχα. Όμως τα συμφέροντά τα δικά μας με τους Αμερικανούς είναι παγκόσμια, ενώ των Τούρκων με τους Αμερικανούς μόνον τοπικά…». 
 
<a href="http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι ΗΠΑ προσπαθούν να ελέγξουν τη Τουρκία

Μυστικά οι ΗΠΑ άρχισαν να κατασκευάζουν αεροπορική βάση στη βόρειο Συρία. Πρόκειται για τη δεύτερη βάση που δημιουργείται και ελέγχεται ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως το “ανήκομεν εις την Δύσιν” είναι πια μια σοφιστεία της γεωπολιτικής μας άγνοιας;

Ellada simera 0 Γεωπολιτική, Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 16:39

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiMPvsgLItAG-09i-MKSQ-zeREs0O5ZMA_CrhsBf8kKDeGmjvfkTWkFJjAkTYgg5J-UhGcIXupkVBAbEBI8mFpRWt1VQym1o9hhRnOiNBc_XZagBguJxWJrip2SqNStweIvLjKBgHK3_A/s1600/anikomen+eis+tin+dysi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiMPvsgLItAG-09i-MKSQ-zeREs0O5ZMA_CrhsBf8kKDeGmjvfkTWkFJjAkTYgg5J-UhGcIXupkVBAbEBI8mFpRWt1VQym1o9hhRnOiNBc_XZagBguJxWJrip2SqNStweIvLjKBgHK3_A/s1600/anikomen+eis+tin+dysi.jpg" /></a></div>
 
Του Ραφαήλ Ρεκουνιώτη 
Ο πολυετής εμφύλιος που μαίνεται στη Συρία έχει αναδείξει σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη γεωπολιτική πολυπλοκότητα, που αναμένεται να οξυνθεί τα επόμενα χρόνια, με τεράστιες ευκαιρίες για γεωπολιτικά μονομερείς χώρες όπως η Ελλάδα. Η χώρα μας τα τελευταία 40 χρόνια, ταλαιπωρείται από σοφιστείες του τύπου: «Ανήκομεν εις την Δύσιν» ή «Η Ελλάδα είναι ναυτική δύναμη», που αποδεικνύουν τη σύγχρονη γεωπολιτική απαιδευσία και ως συνέπεια, την παραμέληση των εθνικών συμφερόντων και την προαγωγή επικίνδυνων πολιτικών. 
 
Η πρόσφατη επέμβαση της Ρωσίας υπέρ του Άσαντ, ανέδειξε την αυτοκτονική τάση της Δύσης να επεμβαίνει άμυαλα και απρόσκοπτα σε κράτη που δεν συμβαδίζουν με τη πολιτική της. Η πίεση που δέχθηκε η Μόσχα από τις Η.Π.Α. στον πόλεμο της Ουκρανίας, ανάγκασε τη ρωσική στρατηγική σκέψη να κινηθεί προς ανατολάς, στο Πεκίνο. Από την άλλη, η Κίνα και αυτή πιεζόμενη στον Ειρηνικό από Ιαπωνία και Κορέα (αμφότερα κράτη-προωθητές αμερικανικών συμφερόντων), και από την αναδυόμενη Ινδία στο νότο, υποχρεώθηκε σε μια συσπείρωση συμφερόντων με τη Ρωσία. Εννοείται φυσικά, ότι η δημιουργία αυτής της συμμαχίας –χαλαρής μεν, αλλά ουσιαστικής- θα στρέψει κράτη της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. και της ευρύτερης ασιατικής περιφέρειας στη σφαίρα επιρροής των δύο χωρών. Λόγω αυτής της τεράστιας δυναμικότητας συσπείρωσης, ισχυρά κράτη όπως το Ιράν ή το Πακιστάν δεν θα μείνουν ουδέτερα, αφού θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση. Δεν αποκλείεται και η Ινδία, ευρισκόμενη στο μαλακό υπογάστριο της Κίνας, να ταχθεί υπέρ αυτού του σχηματισμού, αλλιώς κινδυνεύει να απομονωθεί. 
 
Την ίδια στιγμή, το καθεστώς Άσαντ φαίνεται να επιβιώνει και έτσι, να ενισχύεται το σιϊτικό τόξο (Ιράν-Συρία-Χεζμπολάχ) εναντίον των αμερικανικών και σουνιτικών συμφερόντων τα οποία, λόγω των τραγικών λαθών που έκαναν ξυπνώντας το τέρας του ακραίου Ισλάμ (ISIS), αναμένεται να πληρώσουν το τίμημα με την προσωρινή απομόνωσή τους από τα τεκταινόμενα της περιοχής. Μία απομόνωση στην οποία θα υποκύψει και το Ισραήλ αφού θα αναγκαστεί να ασχοληθεί με τα εσωτερικά του θέματα (Παλαιστίνη), όπως δείχνουν τα γεγονότα σήμερα. Ειδικότερα η παλαιστινιακή πίεση θα ενταθεί στο μέλλον –πιθανώς με συμμετοχή της Χεζμπολαχ- μιας και το Ισραήλ υποστήριζε σιωπηλώς τα δυτικά σχέδια περί ανατροπης Άσαντ και περιέθαλπτε μαχητές του ISIS. Επομένως το Ισραήλ θα περιέλθει σε μία στρατηγική αμηχανία και σε στάση αναμονής για τις μετέπειτα κινήσεις του. 
 
Το στοίχημα του ISIS έχει χαθεί και για τη γείτονα Τουρκία. Η μεγαλομανία του Ερντογάν περί κυριαρχίας στις αραβικές μουσουλμανικές χώρες, έχει αντικατασταθεί με πολιτικά κηρύγματα περί ασφάλειας των πολιτών που απειλούνται από τους Κούρδους και το ISIS. Το κουρδικό ζήτημα αναμένεται να απασχολήσει περισσότερο την Τουρκία από το νέο έτος, οπότε θα βρεθούμε σε μία ανατολική Μεσόγειο με κενά εξουσίας. 
 
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κενό της κεντρικής-μεγάλης περιφερειακής δύναμης θα το καλύψει η Αίγυπτος υπό την ηγεσία του προέδρου Σίσι. Η Αίγυπτος έχει αφήσει πίσω της τις χυδαίες εποχές των «Αδερφών Μουσουλμάνων» και της καταστρεπτικής αραβικής ΄΄άνοιξης΄΄ και στρέφεται στη Μόσχα ενώ ταυτόχρονα παραμένει στρατηγικός σύμμαχος των Η.Π.Α. Παράλληλα, αναβαθμίζει την πολεμική-αποτρεπτική της ισχύ και σχεδιάζει να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα στα θαλάσσια σύνορά της. Εάν προχωρήσουν τα σχέδια του Καϊρου, τότε μιλάμε για ανάδυση ενός μεγάλου παράγοντα διαμόρφωσης στην ανατολική Μεσόγειο. 
 
Αυτήν ακριβώς τη νέα περίσταση οφείλει να εκμεταλλευτεί η χώρα μας αφού διαχρονικά υπήρξαμε ειλικρινείς φίλοι των αράβων και ειδικά των Αιγυπτίων. Η τόνωση του γεωπολιτικού άξονα Αθήνα-Λευκωσία-Κάϊρο σε μία ενδιάμεση πολυπολική εποχή όπως η σημερινή, θα προσφέρει μεγάλες ευκαιρίες στην Ελλάδα. Η ένωση των ΑΟΖ των τριών χωρών (και πιθανώς και του Ισραήλ) θα δημιουργήσει ένα χώρο ανεμπόδιστης παροχής των κοιτασμάτων στις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης και θα απομονώσει την επικίνδυνη Τουρκία. 
 
Η Άγκυρα γνωρίζει τις συνέπειες εις βάρος της εάν επικρατήσει αυτό το σενάριο, γι’αυτό και θα το πολεμήσει (ή μάλλον το πολεμάει ήδη). Ο “πόλεμός”  της θα διεξαχθεί σε δύο κύρια επίπεδα: το πρώτο θα είναι το προσφυγικό και η παροχή ανταλλαγμάτων (βλέπε κοινές περιπολίες,αρχικά) από μέρος της Ευρώπης, και το δεύτερο είναι το Κυπριακό όπου η πίεση για λύση ενδέχεται να οδηγήσει σε ένα τρίτο ΄΄Αττίλα΄΄ και στη σταδιακή κατάληψη της μεγαλονήσου, αυτή τη φορά με ειρηνικά μέσα. Σε αυτή την απόπειρα διάσπασης των εθνικών μας κτήσεων θα πρέπει να αντιδράσουμε, τουλάχιστον για μια φορά, σοβαρά. 
 
<a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μήπως το “ανήκομεν εις την Δύσιν” είναι πια μια σοφιστεία της γεωπολιτικής μας άγνοιας;

Του Ραφαήλ Ρεκουνιώτη Ο πολυετής εμφύλιος που μαίνεται στη Συρία έχει αναδείξει σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη γεωπολιτική πολυπλοκότητα, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα έχει μια ευκαιρία ακόμα να γίνει η "αλεπού των Βαλκανίων"

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ενέργεια, κόσμος 16:23

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpMnoQTkdrBNRL4W4yOZGjc2QF8uAD1ysvne0cXVz419NYZdThrGctddZMqhC0VC56PbiX_srGFPkZlQDikJ9K6leSwOGAM58iqIznlEiwZoHglAafrdLN_N9GZY9NhWo3yqPLeZX3c8w/s1600/metafora+fysikoy+aerioy+apo+rwsia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpMnoQTkdrBNRL4W4yOZGjc2QF8uAD1ysvne0cXVz419NYZdThrGctddZMqhC0VC56PbiX_srGFPkZlQDikJ9K6leSwOGAM58iqIznlEiwZoHglAafrdLN_N9GZY9NhWo3yqPLeZX3c8w/s640/metafora+fysikoy+aerioy+apo+rwsia.jpg" width="640" /></a></div>
 
 Μπορεί εμείς να είμαστε σε μια διαρκή ένταση αλλά θα ήταν καλό να κάνουμε ένα βήμα πίσω καθώς η κατάσταση στα Βαλκάνια είναι τεταμένη για πάρα πολλούς. Ακόμα και για την πΓΔΤΜ όπου βρίσκεται σαν "φρουρός συνόρων" μόνο που εσωτερικά ετοιμάζεται ακόμα και για "χρωματιστή επανάσταση". Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μετατραπόύμε σε "αλεπού των Βαλκανίων" διατηρώντας ισορροπίες σε μια τεταμένη περιοχή και να έχουμε διπλωματικό κέρδος στα βόρεια σύνορα μας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, η Αλβανία φέρεται να λειτουργεί ως υπομόχλιο πιέσεων από ΗΠΑ, <a href="http://geopolitics.co/2015/05/14/nato-sabotaging-russias-turkish-stream-through-macedonia/">για να αλλάξει απόφαση η κυβέρνηση των Σκοπίων για τον TurkStream</a> και την πιθανή επέκταση του καθώς και την παροχή αερίου απο Ρωσία. Το δόγμα του Otto von Bismarck: “He who controls the valley of the Vardar River is the master of the Balkans.” είναι μάλλον ένα κομμάτι της πολιτικής των ΗΠΑ που δεν δέχεται να χάσει και το δεύτερο στρατηγικό σημείο ελέγχου της Ευρασίας μετά την Μ.Ανατολή από την Ρωσία. Η χώρα των Σκοπίων έχει μεγάλο κομμάτι παρουσίας πάνω σε αυτή την περιοχή του ποταμιού. Έτσι για να δημιουργηθούν πιέσεις, έχουν <a href="http://turkishweekly.net/2016/03/06/news/new-cross-sparks-ethnic-protests-in-macedonia/">ήδη κινηθεί εθνικιστικά στοιχεία της Αλβανίας κατά της κυβέρνησης</a> της πΓΔΤΜ δημιουργώντας σοβαρότατα προβλήματα συνοχής του κρατιδίου , εγείρωντας εκ νέου θέμα Μεγάλης Αλβανίας που προφανώς λειτουργεί και πάλι ως "μαντρόσκυλο" κατά άλλης μιας χώρας , μετά την Σερβία και το Κόσσοβο. Η κυβέρνηση των Σκοπίων, επαγωγικά, <a href="https://www.stratfor.com/blog/letter-greece-crisis-atop-crisis">μεταφέρει και εντείνει έτσι τις πιέσεις προς τα εμάς στα σύνορα αλλά και σε διαπραγματεύσεις</a> (όπως αναφέρεται και στην Stratfor). Έτσι βάζει στο τραπέζι και το θέμα της ονομασίας καθώς αν λυθεί αυτό θα εξασφαλίσει την ακέραιη ύπαρξη του κρατιδίου της, ως αναγνωρισμένο μέλος της Ένωσης και θα αποκτήσει συνάμα και μια επιπλέον ασφάλεια απέναντι στην επεκτατική διάθεση από την Αλβανία. Τώρα όσον αφορά εμάς, όσο και αν φαίνεται παράδοξο, μας συμφέρει ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ως κίνηση τακτικής και μακράς στρατηγικής να διατηρηθεί η συνοχή της πΓΔΤΜ για να μη έχουμε στο κοντινό μέλλον εχθρικές πράξεις από Αλβανία και Τουρκία που έχουν ήδη δεσμούς στρατιωτικούς και πολιτικο-οικονομικούς. Είναι μάλιστα , κατά την άποψη μου, μια σημαντική ευκαιρία να το χρησιμοποιήσουμε ως βαλβίδα εκτόνωσης στο μεταναστευτικό με σωστές κινήσεις εκ μέρους μας , ικανοποιώντας Ε.Ε , ΗΠΑ, Τουρκία αλλά και Ρωσία , ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Η ικανοποίηση θα υπάρξει αφού μια στήριξη μας με θετικό κλίμα προς Σκόπια θα εκληφθεί με θέρμη και από τις τέσσερις οντότητες λόγω δικών τους συμφερόντων ακόμα και αν εμείς στο τέλος διαλέξουμε άλλη διαδρομή. Τα παραπάνω, φυσικά, θα πρέπει να σχεδιαστούν και εφαρμοστούν με ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ για να μην δοθεί χώρος για το όνομα Μακεδονία, και τις σχετικές Σκοπιανές αλυτρωτικές διαθέσεις. Το πώς θα γίνει, φυσικά, θέλει ΛΕΠΤΟΤΑΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ από την διπλωματία της Ελλάδος και της αντίστοιχης δια-πολιτικής στήριξης. Μια τέτοια κίνηση πάντως θα έφερνε "πόντους" για την χώρα μας που τελευταία θεωρείται "παρίας" τεκταινόμενων και θα μας έδινε σαφέστατο εργαλείο πίεσης και διαχείρισης. Υ.Γ. παρά τις αντιδράσεις από Ρωσία που έχει παγώσει τις διαδικασίες για τον TurkStream ο αγωγός δεν έχει διαγραφεί από τον ορίζοντα. Αλέξανδρος Νίκλαν Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας.<div data-block="true" data-offset-key="75k1f-0-0">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="75k1f-0-0">
 
<a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>
</div>

Η Ελλάδα έχει μια ευκαιρία ακόμα να γίνει η "αλεπού των Βαλκανίων"

Μπορεί εμείς να είμαστε σε μια διαρκή ένταση αλλά θα ήταν καλό να κάνουμε ένα βήμα πίσω καθώς η κατάσταση στα Βαλκάνια είναι τεταμένη για...

Διαβάστε την συνέχεια

STRATFOR: Μόσχα βλέπει στην τουρκική πολιτική στην ΕΕ…

Ellada simera 0 Διπλωματία, Ευρώπη, Τουρκία, Mεταναστευτικό 16:02

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8lMGaGp0Aw-y0cCi0PwK0bOP9hVinkAPzIinaKFhpj9MIawuEKoAO5p4bY3jN3ZSRy2H7Tnc75DJxiE18h_VGSQZLBB6rfegTC4QI_O4xz1XWKrmh4j8H0DTBGcGOJCgAsRPIBAqZ-IM/s1600/rwsia-toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8lMGaGp0Aw-y0cCi0PwK0bOP9hVinkAPzIinaKFhpj9MIawuEKoAO5p4bY3jN3ZSRy2H7Tnc75DJxiE18h_VGSQZLBB6rfegTC4QI_O4xz1XWKrmh4j8H0DTBGcGOJCgAsRPIBAqZ-IM/s1600/rwsia-toyrkia.jpg" /></a></div>
 
Η στάση της Άγκυρας στην Σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας βασίστηκε στην πρόθεσή της να πιέσει τις Βρυξέλλες για ομαλοποίηση των σχέσεών της με τη Ρωσία, αναφέρει το γνωστό αμερικανικό think tank Stratfor. Το επίσημο ζήτημα που απασχόλησε την Σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας ήταν η μεταναστευτική κρίση. Ωστόσο, το πραγματικό ζητούμενο, όπως αναφέρει το Stratfor, ήταν πολύ ευρύτερο.  
 
Άγκυρα και Βρυξέλλες συζήτησαν τους τουρκικούς οικονομικούς όρους, ώστε να περιορίσει η Τουρκία τις προσφυγικές ροές, αλλά και το ζήτημα της ταχείας χορήγησης βίζας στους Τούρκους πολίτες και την επανεκκίνηση της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας. 
 
«Η Άγκυρα γνωρίζει καλά πως τα ζητήματα που έθεσε είναι εκτός συζήτησης για κάποιες χώρες μέλη της ΕΕ, γεγονός που αποκαλύπτει πως, στην πραγματικότητα, οι στόχοι της Τουρκίας ξεπερνούν τα θέματα της βίζας και της ένταξης», αναφέρει το Stratfor. 
 
Η τουρκική στάση στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ σχετίζεται και με το συριακό, αναφέρει το αμερικανικό think tank, με την Άγκυρα να εξακολουθεί να προωθεί τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, μιας ζώνης ασφαλείας, στα σύνορα με τη Συρία. 
 
 
«Ωστόσο, η ρωσική επέμβαση στην Συρία κατέστησε τη δημιουργία μιας τέτοιας ζώνης άκρως επικίνδυνη, χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Μόσχας. Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η ΕΕ θέλουν να διακινδυνεύουν μια σύγκρουση με τη Ρωσία», αναφέρει χαρακτηριστικά το Stratfor.  
 
Κατά συνέπεια η Τουρκία χρησιμοποιεί την προσφυγική κρίση για να πιέσει τους Ευρωπαίους να επιτύχουν έναν συμβιβασμό με τη Ρωσία, παραχωρώντας ως αντάλλαγμα στη Μόσχα την άρση των εναντίον της κυρώσεων. 
 
«Αν και ορισμένες χώρες της ΕΕ έχουν ταχθεί κατά των κυρώσεων, η Γερμανία έχει μέχρι τώρα καταφέρει να διατηρήσει την ευρωπαϊκή ενότητα, επί του προκειμένου και οι κυρώσεις όχι μόνο συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά επεκτάθηκαν. Ωστόσο το καθεστώς των κυρώσεων είναι δύσκολο να διατηρηθεί», επισημαίνει το Stratfor. 
 
Ο αδύναμος κρίκος των κυρώσεων είναι οι χώρες που επηρεάστηκαν από την προσφυγική κρίση, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, ή χώρες που δεν θέλουν να εμπλακούν σε αυτή, όπως η Ουγγαρία. Οι χώρες αυτές έχουν σημαντικούς εμπορικούς και ενεργειακούς δεσμούς με τη Ρωσία, κάτι που σημαίνει πως η χαλάρωση των κυρώσεων θα τις ωφελήσει με πολλούς τρόπους. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

STRATFOR: Μόσχα βλέπει στην τουρκική πολιτική στην ΕΕ…

Η στάση της Άγκυρας στην Σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας βασίστηκε στην πρόθεσή της να πιέσει τις Βρυξέλλες για ομαλοποίηση των σχέσεών της με τη Ρωσί...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο πιθανός είναι ένας ακόμα πόλεμος στη Μέση Ανατολή;

Ellada simera 0 Μέση Ανατολή 15:57

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9zg3yO82O_F0QovDaUOphSW3lQiPlRMiQ8CSxQLIZZ6ipL6Lp2knpbFjrAM6T7g9OM9e2GM6RefUg_qcHO9fCEfKr1ZdF3TIsNhUuS367Y0qTTHABa8rvAB6N2IlJeonIz2Xp3WG9QPs/s1600/mesi_anatoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9zg3yO82O_F0QovDaUOphSW3lQiPlRMiQ8CSxQLIZZ6ipL6Lp2knpbFjrAM6T7g9OM9e2GM6RefUg_qcHO9fCEfKr1ZdF3TIsNhUuS367Y0qTTHABa8rvAB6N2IlJeonIz2Xp3WG9QPs/s640/mesi_anatoli.jpg" width="640" /></a></div>
 
Ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ φιλοξένησε η εφημερίδα «al Akhbar» του Λιβάνου, σύμφωνα με το οποίο, Αμερικανοί αξιωματούχοι προχώρησαν σε προειδοποίηση προς τους Λιβανέζους, να μη δώσουν αφορμή στους Ισραηλινούς, αφού οι τελευταίοι φέρονται να αναζητούν πρόσχημα για να εξαπολύσουν επίθεση στον Λίβανο… 
 
Του Ζαχαρία Μίχα* 
 
Υποτίθεται, ότι οι Ισραηλινοί έχουν ευθυγραμμίσει την πολιτική τους με αυτή της Σαουδικής Αραβίας, αναφορά που ταιριάζει με άλλα δημοσιεύματα και πληροφορίες που θέλουν τις δυο χώρες να έχουν συγκλίνει στρατηγικά, ενώπιον του κοινού αντιπάλου, που είναι το σιιτικό Ιράν με τις πυρηνικές δραστηριότητες και τις φιλοδοξίες ανάδειξης σε ηγέτιδα δύναμη της Μέσης Ανατολής, οδηγώντας σε σύγκλιση τον σουνιτικό κόσμο με τον παραδοσιακό εχθρό, τους Ισραηλινούς… 
 
Η λογική πίσω από έναν τέτοιο υπολογισμό, θα μπορούσε να είναι η αξιοποίηση της συγκυρίας κατά την οποία η σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου, «μακρύ χέρι» του Ιράν στην περιοχή και τα παράλια της Μεσογείου, έχει υποστεί σημαντικές απώλειες εξαιτίας των συγκρούσεων στο πλευρό του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία. 
 
Σύμφωνα με την Εθνική Εκτίμηση Πληροφοριών (NIE: National Intelligence Estimate) των Ισραηλινών, η οργάνωση έχει χάσει 1.500 μαχητές στη Συρία, ενώ άλλοι 6.000 εκτιμάται ότι έχουν τραυματιστεί. Μια ομιλία του ηγέτη της, σεΐχη Χασάν Νασράλα στα μέσα Φεβρουαρίου χαρακτηρίστηκε από -σχετική πάντα- μετριοπάθεια, αποφεύγοντας για πρώτη φορά να κάνει λόγο για εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη, με τις εκτιμήσεις ειδικών να συμφωνούν ότι πρόκειται για έμμεση υπόσχεση του Νασράλα ότι τα σύνορα Λιβάνου-Ισραήλ θα παραμείνουν ήρεμα. 
 
 
Θα είχε λογική κατά συνέπεια, το να επιδιώξει να εμπλέξει σε σύγκρουση κανείς την οργάνωση τώρα, προτού καταφέρει να ανακάμψει. Η Χεζμπολάχ βέβαια απειλεί με τη μεταφορά του πολέμου εντός του Ισραήλ, υποστηρίζοντας ότι διαθέτει πλέον τη δυνατότητα, ενώ η εμπειρία που έχει αποκομίσει πολεμώντας στη Συρία προσδίδει αξιοπιστία στον ισχυρισμό. 
 
Τα οπλικά συστήματα που φέρεται να διαθέτει στο οπλοστάσιό της η Χεζμπολάχ, θα μπορούσαν να απειλήσουν τις πλατφόρμες εξόρυξης φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, σε μια ενέργεια που θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοια κλιμάκωση που θα οδηγούσε σε εμπλοκή και άλλων παραγόντων στη σύρραξη. 
 
Ίσως αυτή η προοπτική να υπαγορεύει στα μάτια πολλών την εμπλοκή της Ρωσίας στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της περιοχής… Άλλος παράγοντας αβεβαιότητας είναι ότι συχνά η λιβανέζικη σιιτική ένοπλη οργάνωση εμφανίζει στις πολεμικές αναμετρήσεις κάποιο νέο οπλικό σύστημα που έχει προσθέσει στο οπλοστάσιό της, το οποίο δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει ο μηχανισμός συλλογής πληροφοριών του αντιπάλου. 
 
Επιπρόσθετα όμως, η πιθανότητα ένας τέτοιος πόλεμος να μην είναι μεμονωμένος αλλά συμπαρασύρει και άλλα μέτωπα, είναι υπαρκτή. Παρότι θεωρητικά οι σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου θα μπορούσαν να ελέγξουν τη συμπεριφορά της ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς στη Γάζα, αυξάνονται τα ανησυχητικά δημοσιεύματα… 
 
Αυτά τα δημοσιεύματα αφορούν τόσο το ότι η οργάνωση έχει καταφέρει να ανανεώσει το πυραυλικό της οπλοστάσιο, όσο και για την απειλή που συνιστούν τα υπόγεια τούνελ που κατασκευάζει η Χαμάς, με σκοπό να μπορούν οι δυνάμεις της να βρεθούν εντός ισραηλινού εδάφους για να διεξάγουν επιχειρήσεις. 
 
Ωστόσο, ειδικά όσον αφορά τα τούνελ, θα πρέπει να επισημανθεί η δήλωση του αρχηγού του ισραηλινού γενικού επιτελείου, Γκαμπί Έιζενκοτ, ο οποίος έκανε λόγο για σοβαρές τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα, κάτι που απηχεί ειδήσεις που είχαν κυκλοφορήσει για τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν τόσο στη χώρα όσο και στις ΗΠΑ. 
 
Αποτελούσε μήνυμα ότι οι Ισραηλινοί έχουν τρόπο να γνωρίζουν πλέον τα τούνελ που κατασκευάζει η Χαμάς και θα της επιφυλάξει μια δυσάρεστη έκπληξη εάν υπάρξει σύρραξη; Ουδείς γνωρίζει. Ενδεχομένως ναι, αν και θα πρέπει να απαντηθεί ένα σημαντικό από στρατιωτικής απόψεως ερώτημα… 
 
Για ποιον λόγο να μην προκριθεί μια προληπτική στρατιωτική ενέργεια που στείλει ξεκάθαρα αυτό το μήνυμα στον αντίπαλο, επιχειρώντας να στήσει τείχος αποτροπής; Οι πρόσφατες καταρρεύσεις τούνελ της Χαμάς με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους μαχητές και όχι μόνο, θα μπορούσαν άραγε να ερμηνευθούν με βάση αυτή τη λογική; 
 
Όσον αφορά τον επανεξοπλισμό με ρουκέτες, όπως αναφέρεται σχετικά, στις αρχές του θέρους του 2014, η Χαμάς διέθετε περί τις 12.000 ρουκέτες διαφόρων βεληνεκών, εκ των οποίων εκτόξευσε εναντίον του Ισραήλ 4.600 κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης που διήρκεσε 50 ημέρες, ενώ άλλες 4.000 εξουδετερώθηκαν από τα αεροπορικά πλήγματα της ισραηλινής Αεροπορίας. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/08/gaza-strike.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgPwVFC69K-hEIDw4FA_Hzfes-F5jyCAbYnyl-RcqcurKQoOKEeWSUL1n6r7kjtkPDqNDbv89z0kEtkgl_5MI4AoK6vw6QWiPypfR5YBMrXl7_kShsufW_Qo_8Rflkcawljw9LjlQpczVkurKJ0Au5iLCzY8GfFXbfQq_vcUZJuq4NUIHIB_7-iL0-C=" /></a> 
 
Ως αποτέλεσμα, η οργάνωση έμεινε με περίπου το ένα τρίτο της δύναμής της. Προτεραιότητά της, μετά τη λήξη του πολέμου και στο διάστημα που έχει ακολουθήσει, ήταν να ανακτήσει το οπλοστάσιό της και εάν πιστέψει κανείς τις αναφορές των ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών, τα έχει καταφέρει. 
 
Ωστόσο, κατά μέσο όρο πρόκειται για ρουκέτες μικρότερου βεληνεκούς και χαμηλότερης ποιότητας, λιγότερο αξιόπιστες επιχειρησιακά, πάντα κατ’ εκτίμηση. Η Χαμάς φέρεται να δίνει έμφαση στα βλήματα όλμων, αφού η εμπειρία κατέδειξε ότι αυξάνει το κόστος της ισραηλινής πλευράς, καταστρέφοντας τις περιουσίες των Ισραηλινών που κατοικούν στις γύρω περιοχές, αλλά και προκαλώντας απώλειες στις ισραηλινές δυνάμεις που σταθμεύουν πέριξ της Γάζας, σε περίπτωση επιχειρήσεων. 
 
Η ισραηλινή στρατιωτική κατασκοπεία έχει προειδοποιήσει, ότι η επιδεινούμενη κατάσταση σε ανθρωπιστικό επίπεδο στη Γάζα θα μπορούσε να οδηγήσει σε ξέσπασμα μιας ακόμα σύγκρουσης, εάν ο πληθυσμός στραφεί εναντίον της ηγεσίας της Χαμάς, η οποία για να συσπειρώσει τους Παλαιστίνιους θα κάνει αυτό που έκανε πάντα: Θα προκαλούσε νέα σύγκρουση, ώστε να ανανέωνε την εμπιστοσύνη του κόσμου, ότι είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να τους προστατεύσει. Και αυτό έχει τη δική του στρατηγική λογική… 
 
Το ζητούμενο που εγείρεται εξαιτίας των ευρύτερων εξελίξεων στην περιοχή, είναι το πόσο θα μπορούσε να επηρεάσει την κατάσταση ενδεχόμενη ανακοίνωση βημάτων εξομάλυνσης των σχέσεων ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ. Όπως καθετί στη ζωή και αυτή η προοπτική θα είχε τα θετικά και τα αρνητικά της. 
 
Εάν υπήρχε συμφωνία, σε μια πρώτη ανάγνωση θα μπορούσαν να υιοθετηθούν μέτρα που θα εκτόνωναν την ένταση που έχουν αρχίσει σχεδόν οι πάντες να υπάρχει στον ορίζοντα. Όμως, αυτό θα νομιμοποιούσε την ανάμιξη της Τουρκίας στη Λωρίδα της Γάζας, κάτι που θα εξόργιζε την Αίγυπτο και τη Ρωσία! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhazwx74vMd1X_gnOGZHWX1RUMHLbrlsNyxsJ6FupMRd4NY5Di3T2K090di2iiGnPqAV7f-17qSQi8POpmR1NJ1EReb_bppLgIttuAvqiYUKyF6xBB5GK9WXJJWIOrJifCsyNYg4_eXZ3Idrfa6Gpb4hOLgt986zQ0hLzBju4tL5Qv5DHg7cfnIJoqEof8z_l0rAg=" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhazwx74vMd1X_gnOGZHWX1RUMHLbrlsNyxsJ6FupMRd4NY5Di3T2K090di2iiGnPqAV7f-17qSQi8POpmR1NJ1EReb_bppLgIttuAvqiYUKyF6xBB5GK9WXJJWIOrJifCsyNYg4_eXZ3Idrfa6Gpb4hOLgt986zQ0hLzBju4tL5Qv5DHg7cfnIJoqEof8z_l0rAg=" /></a> 
 
Ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ φιλοξένησε η εφημερίδα «al Akhbar» του Λιβάνου, σύμφωνα με το οποίο, Αμερικανοί αξιωματούχοι προχώρησαν σε προειδοποίηση προς τους Λιβανέζους, να μη δώσουν αφορμή στους Ισραηλινούς, αφού οι τελευταίοι φέρονται να αναζητούν πρόσχημα για να εξαπολύσουν επίθεση στον Λίβανο… 
 
Το Κάιρο υπό την ηγεσία του στρατάρχη εν αποστρατεία, προέδρου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, δεν επιθυμεί την παραμικρή τουρκική ανάμιξη στην περιοχή, δεδομένης της πρόσδεσής της στις δυνάμεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η δε Μόσχα θα ενίστατο επίσης, όσο τουλάχιστον διαρκεί η τρέχουσα κρίση στις σχέσεις της με την Άγκυρα και μάλιστα σε μια περίοδο που οι σχέσεις Ισραήλ-Ρωσίας βρίσκονται σε καλό – έως εξαιρετικό – επίπεδο. 
 
Όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν από το Ισραήλ που θα πρέπει να λάβει δύσκολες αποφάσεις. Ενδεχόμενη συμφωνία με την Τουρκία θα μπορούσε να ενισχύσει τις σχέσεις του Τελ Αβίβ με το ΝΑΤΟ, εξυπηρετώντας μια πάγια επιδίωξη της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής του, καθώς επίσης και να προσθέσει έναν προφανή πελάτη για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων του στην Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Επίσης, όσο Τουρκία και Κατάρ επηρεάζουν τη στάση της Χαμάς, μια συμφωνία θα μπορούσε να «αγοράσει» χρόνο ειρήνης για το Ισραήλ, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες αυτές θα έβαζαν «φρένο» στον επανεξοπλισμό του στρατιωτικού σκέλους της οργάνωσης. 
 
Στην όλη εικόνα θα πρέπει να προστεθεί και η διαφαινόμενη συμφωνία των υπευθύνων – πολιτικών και στρατιωτικών – για τη χάραξη στρατηγικής στο Ισραήλ, ότι η ανατροπή της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας δεν αποτελεί επιλογή, αφού όλες οι διαφαινόμενες εναλλακτικές υπόσχονται πολύ δυσμενέστερες εξελίξεις... 
 
*Ο Ζαχαρίας Μίχας είναι Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ-ISDA) 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πόσο πιθανός είναι ένας ακόμα πόλεμος στη Μέση Ανατολή;

Ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ φιλοξένησε η εφημερίδα «al Akhbar» του Λιβάνου, σύμφωνα με το οποίο, Αμερικανοί αξιωματούχοι προχώρησαν σε προειδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άγκυρα: "Δεν θα δεχθούμε επαναπροώθηση προσφύγων και λαθρομεταναστών που βρίσκονται ήδη στα ελληνικά νησιά"!

Ellada simera 0 Τουρκία, Mεταναστευτικό 15:47

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCexrWm1JTM6nQ_ziQfanSj_zPalCUKo7B3xVUWLmP_DbznhTU7Ps2MQGyrJVCbTvpzW_LB-OZoKBg0Yf2we1O8HyyzdVSuNMcE1RG_GAm2MfrH24Wk8LT6X424DSpxHFIPz4ehjmaHPo/s1600/bolkan+bozkir.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCexrWm1JTM6nQ_ziQfanSj_zPalCUKo7B3xVUWLmP_DbznhTU7Ps2MQGyrJVCbTvpzW_LB-OZoKBg0Yf2we1O8HyyzdVSuNMcE1RG_GAm2MfrH24Wk8LT6X424DSpxHFIPz4ehjmaHPo/s1600/bolkan+bozkir.jpg" /></a></div>
 του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου Δεν πέρασαν καν δύο ημέρες από την επίσκεψη του Α.Τσίπρα στην Σμύρνη όπου υποτίθεται ότι οι Τούρκοι συμφώνησαν τουλάχιστον να δέχονται πίσω τους λαθρομετανάστες (που έτσι και αλλιώς στη συγκεκριμένη στιγμή αποτελούν την μειοψηφία των ταλαίπωρων που έρχονται στην Ελλάδα) και ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας Βολκάν Μποζκίρ ανακοίνωσε ότι η Τουρκία δεν θα δεχθεί την επαναπροώθηση στο έδαφός της προσφύγων και λαθρομεταναστών που βρίσκονται ήδη στα ελληνικά νησιά! Δηλαδή όσους μας "φόρτωσαν" αρνούνται να τους πάρουν πίσω. 
 "Μία συμφωνία ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την Τουρκία για την επανεισδοχή προσφύγων και μεταναστών δεν αφορά εκείνους που βρίσκονται ήδη στα ελληνικά νησιά, αλλά όσους θα φθάσουν μετά την εφαρμογή της συμφωνίας" είπε ο Μποζκίρ. "Ο αριθμός των προσφύγων και λαθρομεταναστών που θα δεχθεί πίσω η Τουρκία θα αντιπροσωπεύει χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες, όχι εκατομμύρια", δήλωσε στον λογαριασμό του στο Twitter ο υπουργός. Ο Βολκάν Μποζκίρ δήλωσε επίσης ότι η υποψήφια για ένταξη Τουρκία θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για την άρση των περιορισμών της βίζας προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέχρι την 1η Μαΐου. Πριν από λίγο η κυβέρνηση διέρρευσε ότι ότι στην πραγματικότητα τα σύνορα είναι κλειστά όπως αναφέρθηκε στο περιθώριο της συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με το επικεφαλής του ΟΟΣΑ Άνχελ Γκουρία. Οι ίδιες πηγές επιρρίπτουν τις ευθύνες για την κατάσταση αυτή στις μονομερείς ενέργειες και λένε ότι «ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση στην επόμενη σύνοδο εμείς θέλουμε αυτό να αποδοκιμαστεί όσο γίνεται και στο κείμενο συμπερασμάτων». «Στα συμπεράσματα γίνεται αναφορά για τους μετανάστες. Όμως τα σύνορα ειναι κλειστά. Κεντρικός μας στόχος είναι να περάσει η διαχείριση του προσφυγικού στην Τουρκία. Εμείς λέμε ότι χρειάζεται ένας ανθρωπιστικός διάδρομος» Όσον αφορά την αξιολόγηση οι κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου έλεγαν ότι «υπάρχει ένα καινούργιο στοιχείο ότι για πρώτη φορά οι εταίροι βάζουν χρονικό ορίζοντα στην ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης. Ξεκινά και η συζητηση για το χρέος». Προφανώς έχουν αντιληφθεί στην ΕΕ ότι καμία συμφωνία δεν θα τηρηθεί με την Τουρκία και ξεκινούν από τώρα οι προσπάθειες να "χρυσωθεί" το χάπι καθώς η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μόνιμο τόπο εγκατάστασης προσφύγων και λαθρομεταναστών. Εν ολίγοις επιζητούν (και θα το καταφέρουν στο τέλος) την κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες, χωρίς επί του πρακτέου κανένα αντάλλαγμα και η ΕΕ θα το δεχθεί! Επειδή μονίμως η Άγκυρα θα απειλεί ότι θα ανοίξει πάλι την "κάνουλα" των λαθρομεταναστευτικών-προσφυγικών ροών και εν τέλει χρησιμοποιεί "μαεστρικά" την δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων που προέρχονται από έναν πόλεμο που η ίδια η Τουρκία μαζί με τις ΗΠΑ και χώρες της ΕΕ, δημιούργησαν. Σημειώνεται ότι λίγες ώρες αφού ξεπροβόδισε από τη Σμύρνη τον Αλέξη Τσίπρα και επισήμανε πώς το casus belli δεν πρόκειται να αρθεί αν η Ελλάδα δεν παραιτηθεί από το δικαίωμα της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, ο Αχμέτ Νταβούτογλου ανακοίνωσε ένα κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα της τάξεως των 5,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλιστικού αυτού προγράμματος θα είναι “made in Turkey”, αφού εγχώριες αμυντικές βιομηχανίες θα αναλάβουν να υλοποιήσουν συμβάσεις αξίας περίπου 4,5 δισ. δολαρίων, όπως δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός στη συνεδρίαση της αρμόδιας εκτελεστικής επιτροπής. Όταν η Ελλάδα απαξίωσε τις αμυντικές της βιομηχανίες και η τρόικα ήθελε να τους βάλει “λουκέτο” με συνέπεια να μην μπορούν να κατασκευάζονται ούτε σφαίρες στη χώρα μας, η Άγκυρα έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, υποστηρίζοντας σειρά έργων με ξένες εταιρείες που προβλέπουν μεταφορά τεχνογνωσίας και ανάθεση υπεργολαβιών σε εγχώριες επιχειρήσεις. Τώρα με την κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους ένα κράτος με δυναμική οικονομία και εξαγωγικές δυνατότητες και έναν πληθυσμό 80.000.000 ανθρώπων να εξαπολύσει γενική οικονομική "επίθεση" πρωτίστως στην Ελλάδα την οποία θα απορροφήσει εύκολα και μετέπειτα στην ΕΕ Δηλαδή η χώρα των 80.000.000 κατοίκων και με-το τονίζουμε-νεανικό πληθυσμό θα "απορροφήσει" νομοτελειακά την Ελλάδα των 10.800.000 κατά την τελευταία απογραφή με τους μισούς να είναι... μεσήλικες και άνω. Δεδομένου ότι η τουρκική οικονομία έιναι δυναμική και εξαγωγική ενώ η ελληνική υπάρχει πλέον μόνο ως ανάμνηση ελέω μνημονίων και.. Γερμανών (των παραδοσιακών συμμάχων των Τούρκων από τότε που μαζί βρίσκονταν οι πρόγονοί τους στις ίδιες κοιλάδες κάτω από τα Ουράλια όρη) τα πράγματα διαγράφονται άσχημα για τον Ελληνισμό. Πάντως η οικονομική διείσδυση της Τουρκίας στην ΕΕ είναι κάτι που θα απειλήσει και την ίδια την Γερμανία, καθώς οι τουρκικές εξαγωγές θα είναι σαφώς φθηνότερες από τις γερμανικές και η Τουρκία φιλοδοξεί να μπει γερά στον τομέα των εξαγωγών αμυντικού υλικού. 
 
<a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a>