Του Χρήστου Α. Ιωάννου
Το αποτέλεσμα για το Brexit ήταν αναμενόμενο αν λαμβάναμε σοβαρά υπόψη ότι πάντοτε η Βρετανία ήταν με το μισό πόδι έξω από την ΕΕ και ότι έτσι θα παρέμενε, ακόμη και αν το δημοψήφισμα απέρριπτε το Brexit. Όμως η ΕΕ ή η ευρωζώνη δεν θα διαλυθούν λόγω του Brexit.
Μέσα σε αλλεπάλληλες κρίσεις (χρηματοπιστωτική, κοινωνική, προσφυγικό) η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ευρωζώνη και τα κράτη-μέλη τους "ψάχνονται" για το πώς θα σταθούν στην περιφερειακή ένωση και στην παγκοσμιοποίηση.
Η πορεία της ΕΕ και της ΟΝΕ θα κριθούν στη Γαλλία και τη Γερμανία. Το θέμα δεν είναι ότι υπάρχει γερμανική ηγεμονία αλλά, αντιθέτως, ότι οι Γερμανοί αρνούνται να αναλάβουν τον ηγετικό ρόλο που τους αντιστοιχεί με βάση το ΑΕΠ τους, τον πληθυσμό τους και τον ιστορικό τους ρόλο στη δημιουργία της ΕΕ και να λειτουργήσουν ως ατμομηχανή τής ευρωπαϊκής οικονομίας, όπως έκαναν οι ΗΠΑ μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για την παγκόσμια οικονομία, γιατί θα πρέπει να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη.
Αν και δύσκολο, δεν είναι απίθανο, μετά το Brexit, η Γερμανία να αλλάξει στάση.
Η Ευρώπη "απομυθοποιείται" για αυτούς που έτρεφαν μύθους γι' αυτήν, μύθους που τώρα αναπαράγονται στην φιλολογία του είδους "η Ε.Ε. έχει χάσει τον δρόμο της", που εγχωρίως, λόγω της υπερβολικής "ευρωπαϊστικής" μυθοπλασίας με την οποία πορεύθηκε, παρασιτικά, η δική μας χώρα τις τελευταίες δεκαετίες φθάνει στο "η Ε.Ε. έχει χάσει την ψυχή της"!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου