ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Έχουμε αντιληφθεί ότι ανακήρυξη ΑΟΖ συνεπάγεται την υπεράσπισή της;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Hellenic_Navy_2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-45254" height="360" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Hellenic_Navy_2.jpg" title="Hellenic_Navy_2" width="600" /></a></div>
 
Αναζωπυρώνεται η φημολογία ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να ανακηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) κάνοντας το πρώτο σημαντικό βήμα για τη εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρίσκονται σε περιοχές που έχουν εντοπιστεί η αξία των οποίων δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι η χώρα θα μπορέσει να ξεπεράσει τη σημερινή δύσκολη συγκυρία που διέρχεται και να βαδίσει στον δρόμο της ανάπτυξης. 
Του Μιχαήλ Βασιλείου 
Το πρόβλημα που επιθυμούμε να επισημάνουμε με το παρόν σχόλιο – ανάλυση είναι ότι στον δημόσιο διάλογο εντοπίζεται μια επιπολαιότητα από όλες τις πλευρές, αναδεικνύοντας μια περίεργη άγνοια των πιο κρίσιμων επί της ουσίας παραμέτρων, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει το μεγαλύτερο όπλο στα χέρια της Τουρκίας για να ανατρέψει στην πράξη τους ελληνικούς σχεδιασμούς επεκτείνοντας περαιτέρω τις περίφημες «γκρίζες ζώνες». 
 
Μετά την έλευση του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου και τις συνομιλίες του με την ελληνική πολιτική ηγεσία δεν θα πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία για το ότι μας απηύθυνε ένα έμμεσο «casus belli», λέγοντας ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να κάνει αποδεκτή τη μονομερή χάραξη από την πλευρά της Ελλάδας. Γνωρίζουμε πολύ καλά το τι εννοούν οι Τούρκοι όταν χρησιμοποιούν τέτοια φρασεολογία, οπότε οποιαδήποτε κίνηση από ελληνικής πλευράς θα πρέπει να είναι πολύ καλά σχεδιασμένη και η γνώση όλων των παραμέτρων του προβλήματος άριστη. 
Το θετικό για την Ελλάδα είναι ότι η μέθοδος που ακολουθείται διεθνώς είναι η μονομερής ανακήρυξη και στη συνέχεια η έγερση αντιρρήσεων από όποια χώρα θεωρεί ότι αδικείται, οπότε στη συνέχεια ακολουθούν διαβουλεύσεις και θεωρητικά, τα δυο μέρη, εάν δεν μπορέσουν να συμφωνήσουν, καταφεύγουν σε κάποιον δικαιοδοτικό θεσμό αναμένοντας γνωμοδότηση με βάση το διεθνές δίκαιο. Οπότε, αυτό προδιαγράφει την τελευταία γραμμή άμυνας της ελληνικής πλευράς εάν αποφασίσει να συνεχίσει την μέχρι σήμερα πολιτικής της, τόσο σε επίπεδο διακηρύξεων όσο και πράξεων, να έχει ως άξονα το διεθνές δίκαιο. Τι γίνεται όμως αν η Τουρκία πει απλά όχι; Ποιες είναι οι ελληνικές επιλογές; 
Δεν χρειάζεται και πολύ φιλοσοφία για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα, ότι για να έχεις την παραμικρή ελπίδα να αξιοποιήσεις τα αποθέματα υδρογονανθράκων θα πρέπει να έχεις την ισχύ να υποστηρίξεις τις πολιτικές αποφάσεις που θα λάβεις. Το μεγαλύτερο όπλο της ελληνικής πλευράς στη σημερινή συγκυρία είναι η δυνατότητα οικοδόμησης διεθνών συμμαχιών, τέτοιων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολλαπλασιαστή ισχύος και να υποκαταστήσουν την αδυναμία επένδυσης για την ενίσχυση της αμυντικής και αποτρεπτικής δύναμης που απαιτείται για την προστασία όσων θεωρούμε ως νόμιμα εθνικά μας συμφέροντα. Η διαφωνία μας με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στο ζήτημα της εθνικής άμυνας είναι δεδομένη, καθώς επίσης και η απαράδεκτη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που αποστερεί από το Πολεμικό Ναυτικό μέσα που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά – κυριολεκτικά – σε περίπτωση που η Ελλάδα κληθεί να υπερασπίσει τα συμφέροντά της. 
Το «νόμιμα» προφανώς μας δεσμεύει να αποδεχθούμε την ετυμηγορία του οποιουδήποτε διεθνούς δικαιοδοτικού οργάνου, εφόσον τα συγκεκριμένα ζητήματα τα καλύπτει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Όλοι βέβαια γνωρίζουν ότι πολύ συχνά τέτοιες αποφάσεις επηρεάζονται από τον «πολιτικό παράγοντα», το οποίο πρακτικά σημαίνει την οπτική επί των ζητημάτων αυτών των ισχυρών δρώντων του διεθνούς συστήματος πολλοί εκ των οποίων, στην προκειμένη περίπτωση, έχουν συγκεκριμένα συμφέροντα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμα και ως ζωτικά. Κατά συνέπεια, σε αντίθεση με το παρελθόν, οι πιθανότητες ευνοϊκής απόφασης για την Ελλάδα θα ήταν αυξημένη. 
Όπως προαναφέρθηκε, σοβαρό είναι το ζήτημα της ευκολίας με την οποία πολλοί, από όλα τα κόμματα, αναφέρονται στο θέμα της ΑΟΖ, ενίοτε μάλιστα είτε σπεκουλάρουν πολιτικά είτε πραγματικά υπάρχει άγνοια της πολυπλοκότητας του ζητήματος. Η κατάθεση νομοσχεδίου από τη Χρυσή Αυγή είναι θετική υπό την έννοια του ότι ένα θέμα που έτυχε τόσο μεγάλης πολιτικής εκμετάλλευσης προεκλογικά και όχι μόνο, δεν μπορεί να απουσιάζει από το τραπέζι του δημόσιου διαλόγου και η ενημέρωση που υπάρχει να είναι μηδαμινή. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/aoz-kastelorizo.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-43771" height="310" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/aoz-kastelorizo.jpg" title="aoz-kastelorizo" width="500" /></a> 
Πληροφορίες αναφέρουν βέβαια ότι η κυβέρνηση έχει ετοιμάσει με τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων ένα προσχέδιο του σχεδίου νόμου που θέλει να καταθέσει στη Βουλή και δεν αποκλείεται να το δούμε να εμφανίζεται μετά την ψήφιση των μέτρων, όχι μόνο ως πολιτικό τρικ για να αποσπαστεί το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα καθημερινά προβλήματα, αλλά και για λόγους ουσίας, να δοθεί το μήνυμα ότι η χώρα ξεκινάει να ασχολείται σοβαρά και με το σκέλος που αφορά στην ανάπτυξη. Αναμένουμε, αν και θα επαναλάβουμε ότι οι μέχρι τώρα πράξεις στον τομέα της άμυνας είναι πολύ προβληματικές, ενώ όπως έχει γράψει το «defence-point.gr» στο παρελθόν, οι αναφορές σε περικοπές (ουσιαστικά εξαφάνιση) των αμυντικών δαπανών «χωρίς να επηρεαστεί το αξιόμαχο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων» αποτελούν απίστευτες ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΕΣ που εκθέτουν και αυτούς που τα δηλώνουν και τους πολιτικούς φορείς που εκπροσωπούν. Εάν δε πιστεύουν όσα λένε, τότε είναι και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ. Αδυνατούν να καταλάβουν, προφανώς λόγω επικίνδυνης ασχετοσύνης, ότι άλλο μια περικοπή 10-20% και άλλο το σημερινό χάλι. 
Δεν είναι όμως μόνο η Χρυσή Αυγή που ασχολείται. Και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κατανοήσει τη σημασία της αξιοποίησης των αποθεμάτων για τη σωτηρία της οικονομίας της χώρας. Πως όμως ταιριάζει η προτεραιότητα που λένε ότι δίνουν στο θέμα με την συνεχή επίθεση σε ό,τι αφορά εξοπλιστικά προγράμματα; Μέχρι και σήμερα που οι αμυντικές δαπάνες έχουν εξαερωθεί, υπάρχουν ακόμα πολιτικοί ντενεκέδες που ζητούν νέες περικοπές και φυσικά καμία συζήτηση για οποιοδήποτε εξοπλιστικό πρόγραμμα, έστω και στοιχειώδες! Κανείς τους δεν απασχολήθηκε να ψάξει ποια μέτρα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως φθηνοί πολλαπλασιαστές ισχύος για τις Ένοπλες Δυνάμεις αντί να ζητούν νέες περικοπές. 
Αξιωματικοί με περισσότερο από 10 χρόνια υπηρεσία αμείβονται με λιγότερο από 1.000 ευρώ μηνιαίως και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε τα στοιχειώδη έξοδα διαμονής σε κάποια παραμεθόριο, με αυτούς δεν ασχολείται κανείς, δεν καταλαβαίνουν ότι όταν λένε «αμυντικές» και όχι «εξοπλιστικές» δαπάνες συμπεριλαμβάνουν και αυτούς τους δυστυχείς… Τι τους νοιάζει όμως αφού έτσι κι αλλιώς οι ευαισθησίες τους είναι επιλεκτικές; 
Κι ένα τελευταίο: Πως ταιριάζουν οι διακηρύξεις τους για την ΑΟΖ με την προβολή του γελοίου επιχειρήματος – ακόμα και από διπλωμάτες προσκείμενους… – ότι πρέπει να υποβαθμίσουμε τη στρατιωτική συνεργασία με τους Ισραηλινούς, διότι έτσι – λένε – γινόμαστε στόχος για το Ιράν! Εδώ καιγόμαστε να ξεκινήσουμε μια ώρα αρχύτερα της αξιοποίηση και ζητούν την αποξένωση της νούμερο ένα χώρας η οποία στη συγκεκριμένη συγκυρία έχει συμφέροντα ταυτόσημα με τα δικά μας στον συγκεκριμένο τομέα. Και μια που ο λόγος γίνεται για τη «βιασύνη»: Γιατί δεν ρωτάνε να πληροφορηθούν τους «καρχαρίες» που κατηγορούνται όλο και πιο ανοιχτά ότι σκοπίμως παρεμβαίνουν για να κωλυσιεργούν, με σκοπό να κερδίσουν χρόνο, αφού όλα αυτά τα χρόνια έβγαζαν όπως λέγεται τεράστιες περιουσίες από την ενεργειακή τροφοδοσία της χώρας; Δεν πήρε τίποτε το αυτί τους; 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/Hellenic_Navy.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-11801" height="351" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/Hellenic_Navy.jpg" title="Hellenic_Navy" width="500" /></a> 
Για να μη μακρηγορούμε. Άπαντες οφείλουν να κατανοήσουν ότι πρόκειται για ένα ζήτημα εθνικής σημασίας όπου οι κραυγές και οι εξαλλοσύνες, από όπου κι αν προέρχονται, μόνο σε εθνικά δεινά μπορούν να οδηγήσουν. Δυστυχώς, με βάση την εμπειρία μας, η σοβαρότητα είναι είδος εν ανεπαρκεία στην Ελλάδα. Δεν μπορούν να ρίξουν τους τόνους μια-δυο μέρες, να μπουν σε ένα δωμάτιο στη Βουλή, να ενημερωθούν για το πώς έχει το ζήτημα και να καταλήξουν σε μια συμφωνία κυρίων για το όριο στο οποίο θα πρέπει να κινείται ο αντιπολιτευτικός λόγος; 
Ρητορικό είναι το ερώτημα. Αρνητική είναι η απάντηση… Ας προσέξουν όμως τόσο οι «πατριωτάρες» (κανείς δεν έχει αποκλειστικότητα στον χαρακτηρισμό, υπάρχουν σε τουλάχιστον τρία κόμματα…) όσο και οι «χαζοχαρούμενοι ενδοτικοί» (δύο χαρακτηρισμοί που θα έπρεπε να λείπουν από το λεξιλόγιο όλων…) που αμφότεροι παριστάνουν τους σωτήρες, μη μας οδηγήσουν σε ένα από τους δυο γκρεμούς, είτε αυτόν αριστερά, είτε αυτόν δεξιά… 
<a href="http://www.defence-point.gr/"> </a>
<a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Έχουμε αντιληφθεί ότι ανακήρυξη ΑΟΖ συνεπάγεται την υπεράσπισή της;

Αναζωπυρώνεται η φημολογία ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να ανακηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) κάνοντας το πρώτο σημαντικό βήμα γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χωρικά ύδατα-"κτένα" πρότεινε για το Αιγαίο ο Α.Νταβούτογλου

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Ελλάδα, Τουρκία 16:55

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://news.princeoliver.com/wp-content/uploads/2012/01/8977.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://news.princeoliver.com/wp-content/uploads/2012/01/8977.jpg" width="600" /></a></div>
 
Eλληνικά χωρικά ύδατα-κτένα στο Αιγαίο, όπου σε άλλες περιοχές τα 6 σημερινά μίλια των ΕΧΥ θα γίνουν 8 ή 9 και τα σημερινά6 θα γίνουν 3 ή 4, είναι η κεντρική ιδέα των συζητήσεων του ΥΠΕΞ με την Άγκυρα, καθώς θεωρούν ότι έτσι ικανοποιούνται όλες οοι πλευρές και δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας, λόγω της αύξησης των ΕΧΥ σε ορισμένες περιοχές. 
Είναι όμως έτσι; Γιατί αν το δεχθούμε, πρώτον θα έχουμε υποκύψει στον εκβιασμό του πολέμου, το casus belli της Τουρκίας, καθώς είναι αναφαίρετο δικαίιωμα κατοχυρωμένο από διεθνείς συνθήκες το να αυξηθούν μέχρι τα 12 μίλια τα ελληνικά χωρικά ύδατα, ενώ η Τουρκία πλέον παύει να είναι σε καθεστώς γεωστρατηγικής ασφυξίας, καθώς θα "αναπνεύσει" σε κρίσιμα σημεία ειδικά μεταξύ των νησιών του Α.Αιγαίου, τα οποία παύουν να αποτελούν "τείχος" ελληνικής κυριαρχίας για την Άγκυρα από την Λέσβο μέχρι την Ρόδο. 
Πρακτικά περνάμε σε ένα καθεστώς συνδιοίησης των χωρικών υδάτων του Α.Αιγαίου. Αλλά το ζήτημα δεν είναι μόνο ποσοτικό. Είναι και ποιοτικό: Που θα αυξηθούν τα ελληνικά χωρικά ύδατα; Σε περιοχές δυτικά των νησιων όπου υπάρχει μεγάλη απόσταση από την ξηρά και δεν επηρεάζονται καθόλου οι κινήσεις του τουρκικού Ναυτικού. 
Ενώ η Ελλάδα θα στερηθεί του ελέγχου κρίσιμων διαύλων που "σφίγγουν" και αστυνομεύουν μέχρι ελάχιστα μίλια (σε πολλές περιπτώσεις λιγότερο από ένα μίλι φτάνει το FIR Αθηνών που αποτελεί το νοητό όριο των ΕΧΥ) τη θαλάσσιας περιοχής δυτικά της μικρασιατική ακτή. 
Αντίστοιχη μείωση ή και αύξηση θα γίνει και τον εναέριο χώρο. Πλέον θα εφάπτονται τα ΕΧΥ με τον Εθνικό Εναέριο Χώρο (ΕΕΧ), δηλαδή "αποχαιρετούμε" τα 10 ν.μ., ενώ θα υπάρξουν περιοχές μεχρι 8 ν.μ. εναέριο χώρο. αλλά πλέον θα εφάπτεται ο ΕΕΧ με τα ΕΧΥ και η Τουρκία θα πάψει να υποστηρίζει ότι η "περιοχή" μεταξύ των 6 και 10 ν.μ. είναι διεθνής εναέριος χώρος (το 95% των παραβιάσεων γίνονται μεταξύ αυτής της περιοχής). 
Ακριβώς αυτό είναι το "αντάλλαγμα που προσφέρει ο Α.Νταβούτογλου, ο οποίος έθεσε κατά την πρόφατη επίσκεψή του έθεσε το ζήτημα. Ότι "θα μηδενιστούν οι εντάσεις, αφού δεν θα υπάρχει αμφισβήτηση από την Τουρκία των ορίων του ΕΕΧ, όπως επίσης και των ΕΧΥ"! 
Φυσικά μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελεί συνολικά ήττα του Ελληνισμού και μάλιστα στο Αιγαίο που είναι η κοιτίδα του. Και επιβράβευση της συνεπούς για την ίδια αναθεωρητικής πολιτικής της Άγκυρας από το 1973 και μετά, όταν άρχισε η αμφισβήτηση των ορίων του ΕΕΧ. 
Αλλά ο Α.Νταβούτογλου έθεσε και ζήτημα παραβιάσεων από τα ελληνικά μαχητικά και πλωτά μέσα του ΠΝ και της Ακτοφυλακής "σε βάρος της τουρκικής κυριαρχίας"! "Κατά το τρέχον έτοςέχουν σημειωθεί 53 περιστατικά παραβίασης των χωρικών της υδάτων της από ελληνικά σκάφη και 149 περιστατικά παραβίασης του εναέριου της χώρου της από ελληνικά αεροσκάφη" υποστηρίζει το τουρκικό ΥΠΕΞ! 
 
Ενώ βέβαια η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική (μάλιστα στο ΓΕΕΘΑ επικαλούνται και το σύστημα διαβίβασης πληροφόρησης προς το ΝΑΤΟ το οποιο αποδεικνύει ότι οι Τούρκοι ψεύδονται): Σύμφωνα με τα επίσημα ελληνικά στοιχεία που δημοσιοποιεί το ΓΕΕΘΑ, το 2012 - και μέχρι τον Σεπτέμβριο - τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη έχουν παραβιάσει 536 φορές τον Εθνικό Εναέριο Χώρο , ενώ στην θάλασσα οι παραβιάσεις των Χωρικών Υδάτων από τουρκικά πλοία ( του Ναυτικού και της Ακτοφυλακής) ανέρχονται σε 194 μέχρι και τον Ιούλιο. 
 
 
Μάλιστα σε άρθρο του Σερκάν Ντεμιρτάς στην αγγλόφωνη έκδοση της "Χουριέτ" με τίτλο « Ankara and Athens to resume Aegean talks» αναφέρεται ότι "ανώτεροι διπλωμάτες και ειδικοί των δύο χωρών θα συναντηθούν τους επόμενους μήνες για να αξιολογήσουν τις 52 συναντήσεις που έχουν προηγηθεί ώστε να βρούν τρόπους επίλυσης του προβλήματος οριοθέτησης των συνόρων στο Αιγαίο, προβλήματος που προκαλεί συχνά αντιπαραθέσεις μεταξύ πλοίων και αεροσκαφών των δύο χωρών. 
Το ''πρόβλημα'' στο Αιγαίο, δεν περιορίζεται μόνο στην οριοθέτηση των χωρικών υδάτων καθώς υπάρχει επίσης το θέμα οριοθέτησης του εναέριου χώρου, της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας καθώς και το θέμα της αμφισβητούμενης κυριαρχίας αριθμού μικρών νησιών. 
Οι διερευνητικές επαφές θα προετοιμάσουν το έδαφος για την συνάντηση των Πρωθυπουργών και ΥΠΕΞ των δύο χωρών που θα συναντηθούν τον προσεχή Ιανουάριο στην Τουρκία στο πλαίσιο της συνόδου του Υψηλού Επιπέδου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας όπου θα συζητηθούν τρία βασικά θέματα: Οι διαφορές στο Αιγαίο, το Κυπριακό και το πρόβλημα των ... μειονοτήτων"! 
Δηλαδή θέρουν και θέμα ανύπαρκτης "μειονότητας" στην Θράκη, για όσους πιστεύουν ότι η Τουρκία θα πάψει τις διεκδικήσεις της και θα ησυχάσει. Μπορεί μια ελληνική κυβέρνηση, ειδικά υπό τον Α.Σαμαρά να δεχθεί κάτι τέτοιο; Το εγγύς μέλλον θα δείξει... 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

Χωρικά ύδατα-"κτένα" πρότεινε για το Αιγαίο ο Α.Νταβούτογλου

Eλληνικά χωρικά ύδατα-κτένα στο Αιγαίο, όπου σε άλλες περιοχές τα 6 σημερινά μίλια των ΕΧΥ θα γίνουν 8 ή 9 και τα σημερινά6 θα γίνουν 3 ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο τουρκικός Στόλος βγήκε σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο

Ellada simera 0 Τουρκία 16:48

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-jPz4om8apEM/TvgvvwB9gtI/AAAAAAAAMdI/rGEjLRZX6iY/s1600/tourkika-ploia-480x0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://4.bp.blogspot.com/-jPz4om8apEM/TvgvvwB9gtI/AAAAAAAAMdI/rGEjLRZX6iY/s640/tourkika-ploia-480x0.jpg" width="600" /></a></div>
 
Όπως μεταδίδουν ρωσικές πηγές, το 80% των κύριων σκαφών επιφανείας καθώς και πυραυλάκατοι των ναυστάθμων από το Aksaz μέχρι την Αλεξανδρέτα (Aksaz, İskenderun, Mersin, Antalya) έχουν αποπλεύσει και λαμβάνουν θέσεις μάχης. 
Συγκεκριμένα 6 κύριες μονάδες βρίσκονται μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, υπό την κάλυψη άσκησης με το αιγυπτιακό ναυτικό, 4 μονάδες (φρεγάτες και πυραυλάκατοι) έχουν καταπλεύσει και βρίσκονται στο κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου, 3 φρεγάτες βρίσκονται στο λιμάνι της Μερσίνας και 1 τουρκικό υποβρύχιο βρίσκεται μεταξύ Κρήτης και Κύπρου (έχει εκδοθεί σχετικό subnote). 
Η κίνηση προφανώς αφορά την κατάσταση στη Συρία, αλλά με δεδομένο ότι καλύπτει μια περιοχή από τα Δωδεκάνησα μέχρι την Κύπρο, το ελληνικό σύστημα επιτήρησης έχει τεθεί σε επιφυλακή. 
Η αιφνιδιαστική έξοδος του τουρκικού Στόλου συνάδει απόλυτα με τις πληροφορίες που έρχονται και αναφέρουν υπερσυγκέντρωση δυνάμεων στα τουρκοσυριακά σύνορα. 
Ταυτόχρονα αεροσκάφη ναυτικής συνεεργασίας έχουν απογειωθεί και προσεγγίσει τις συριακές αρχές παρακολουθούμενα πάντα από ρωσικά πλοία ηλεκτρονικού πολέμου που περιπολούν στις ακτές της Συρίας. 
 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

Ο τουρκικός Στόλος βγήκε σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο

Όπως μεταδίδουν ρωσικές πηγές, το 80% των κύριων σκαφών επιφανείας καθώς και πυραυλάκατοι των ναυστάθμων από το Aksaz μέχρι την Αλεξανδρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Τουρκία αναζωπύρωσε το Κουρδικό

Ellada simera 0 Κουρδικό, Τουρκία 10:29

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://rojhelat.info/en/wp-content/uploads/2012/10/YPG-12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://rojhelat.info/en/wp-content/uploads/2012/10/YPG-12.jpg" width="600" /></a></div>
 
 
Η εμπλοκή της Τουρκίας στη συριακή κρίση έγινε στη βάση δύο παραγόντων: α) ότι η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ θα συντελείτο με ταχύτατους ρυθμούς, οπότε η υποστήριξη που θα παρείχε η Άγκυρα προς την αντιπολίτευση θα μετετρέπετο αυτομάτως σε πολιτική επιρροή με την νέα τάξη πραγμάτων στη Συρία, και β) η υποστήριξη προς τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, αποτελεί στρατηγική ευθυγράμμιση με το ΝΑΤΟ και κατ’ επέκταση η Τουρκία ευελπιστεί ότι θα αναβαθμιστεί ο ρόλος της στη Μέση Ανατολή, αν ανατραπεί ο Άσαντ, με δεδομένη την υποβάθμιση που δέχθηκε τα τελευταία χρόνια λόγω της ακύρωσης του άξονα με το Ισραήλ. Η αντοχή που επιδεικνύει το συριακό καθεστώς, εξασφαλίζοντας παράταση της επιβίωσής του, σε συνδυασμό με την απουσία προοπτικής 
διεθνούς επέμβασης, δημιουργεί στρατηγικά αδιέξοδα για την Τουρκία . Όσο θα περνά ο καιρός και οι αντοχές του Άσαντ θα αποδεικνύονται ισχυρές, η Τουρκία θα επικεντρώνεται περισσότερο στην στρατιωτική αντιμετώπιση του Κουρδικού, το οποίο αναζωπυρώθηκε στο έδαφός της, παρά στην προσπάθεια ανατροπής του συριακού καθεστώτος. 
 
Αυτή η πραγματικότητα ωθεί την τουρκική κυβέρνηση να αυξήσει τα στρατεύματά της στα νότια σύνορα της. Η αναζωπύρωση του Κουρδικού στη Νοτιοανατολική Τουρκία αποτελεί υποπροϊόν της ανάμειξης της Τουρκίας στο συριακό εμφύλιο πόλεμο, η οποία υπαγορεύτηκε από το νεοθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό στη Μέση Ανατολή («δόγμα του στρατηγικού βάθους»). Το αποτέλεσμα είναι να βαλτώσει η Τουρκία σε αδιέξοδα, με κίνδυνο για την δικής της εθνική ασφάλεια και εδαφική ακεραιότητα. 
 
Όταν άρχισε τη κρίση, το Μάρτιο του 2011, οι Κούρδοι της Συρίας υποστήριξαν τους εξεγερμένους στη βάση της διεκδίκησης πολιτικών μεταρρυθμίσεων καθώς επίσης και της θρησκευτικής αλληλεγγύης, αφού και οι Κούρδοι είναι σουνίτες. Επίσης, είναι νωπό ακόμη στη μνήμη τους το γεγονός ότι ο Χάφεζ αλ Άσαντ, πατέρας του σημερινού ηγέτη της Συρίας, ανάγκασε τον Αμντουλλάχ Οτσαλάν να εγκαταλείψει τη χώρας, γεγονός που αργότερα οδήγησε στη σύλληψή του από τους Τούρκους. Επίσης, στο αρχικό στάδιο η Τουρκία υπεστήριξε τον Άσαντ, λόγω των στενών σχέσεων που ανέπτυξε μαζί του τα τελευταία χρόνια και άλλαξε γραμμή μόνο όταν οι ΗΠΑ έδειξαν αποφασισμένες να στηρίξουν τους εξεγερμένους. 
 
Όταν πλέον η Τουρκία αναγκάστηκε να αλλάξει στάση και να εμπλακεί στην κρίση, οι Κούρδοι εκ των πραγμάτων ήρθαν πιο κοντά στον Άσαντ. Η επέκταση της κρίσης στις δύο μεγάλες πόλεις, Χομς και Αλέπο, ανάγκασε τον Άσαντ μεταφέρει στρατεύματα από τα βόρεια σύνορα προκειμένου να εξουδετερώσει την αντίσταση των ισλαμιστών. Η κίνηση αυτή άφησε σοβαρό κενό ασφαλείας στα σύνορα με την Τουρκία. Το κενό αυτό το κάλυψε ο Άσαντ, παραχωρώντας τον έλεγχο στις πολιτοφυλακές των Κούρδων, επιτρέποντας ταυτόχρονα στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) να μεταφέρει μεγάλο μέρος των δυνάμεών του από τα όρη Καντίλ του Βορείου Ιράκ στις κουρδικές περιοχές της Βορείου Συρίας. Σήμερα, το ΡΚΚ κυριαρχεί στην περιοχή αυτή και οι Κούρδοι απολαμβάνουν μία άτυπη αυτονομία. Επιπλέον, σε επίπεδο τακτικής πολέμου, το ΡΚΚ δημιούργησε βάσεις ανταρτών και διεύρυνε τους δρόμους ανεφοδιασμού των ομάδων του εντός της Τουρκίας, πέραν αυτών που έχει από το Βόρειο Ιράκ. Έτσι, όσο η Τουρκία ενισχύει τους ισλαμιστές αντάρτες που μάχονται κατά του Άσαντ, το ΡΚΚ κλιμακώνει με θεαματικό τρόπο τις επιθέσεις του εντός της Τουρκίας, η οποία φαίνεται να αδυνατεί να περιορίσει την επέκταση αυτής της κλιμάκωσης. 
 
Η δυσχερής αυτή θέση φέρει τον Ερντογάν σε επώδυνο δίλημμα. Από τη μια γνωρίζει ότι παρατεταμένη στρατιωτικοποίηση του Κουρδικού, θα σημάνει την παραχώρηση στο στρατό της διαχείρισης της κρίσης με επικίνδυνες πολιτικές προεκτάσεις για το μέλλον του ανταγωνισμού ισχύος μεταξύ ισλαμιστών και κεμαλικών και από την άλλη γνωρίζει ότι έχει πολλούς περιορισμούς στα πολιτικά ανοίγματα που μπορεί να κάνει προς τους Κούρδους. Τα αδιέξοδα, στα οποία βρίσκεται ο Ερντογάν, προδίδουν και τα άνευ προηγουμένου ανοίγματα που έκανε στο ΡΚΚ κατά τη διάρκεια του πρόσφατου συνεδρίου του κόμματός του, όπου εμμέσως πλην σαφώς εμφανίστηκε έτοιμος για αποφυλάκιση του Αμντουλλάχ Οτσαλάν, καθώς επίσης, διατεθειμένος για διαπραγματεύσεις μαζί του. Με αυτή τη στάση κατέστησε τον ιστορικό ηγέτη του ΡΚΚ ως τον επίσημο πολιτικό διαπραγματευτή του τουρκικού κράτους για την επίλυση του Κουρδικού, όπως έκανε δύο δεκαετίες πριν το Ισραήλ με τον Γιάσσερ Αραφάτ στο Παλαιστινιακό. 
 
Εν κατακλείδι, η Τουρκία, εμπλεκόμενη στη συριακή κρίση, έκανε λάθος υπολογισμούς, τόσο σε επίπεδο τακτικής όσο και σε επίπεδο στρατηγικής. Υπερεκτίμησε τις δυνατότητες το δόγματος του στρατηγικού βάθους και υποτίμησε τις αντοχές του Άσαντ, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί στην εξέλιξη του συριακού εμφυλίου πολέμου, χωρίς άμεση έξοδο απαγκίστρωσης. Η πορεία της κρίσης στην Συρία θα κρίνει την επιβίωση του δόγματος του στρατηγικού βάθους καθώς επίσης, το πιο επώδυνο και επικίνδυνο για το μέλλον του Ερντογάν, τη μορφή που θα πάρει το Κουρδικό Ζήτημα στην Τουρκία. 
 
[ Άρθρο του Χρήστου Ιακώβου 
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ) ] 
 
πηγή